ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

پایان‌نامه
بررسی تأثیر احساسات سرمایه گذاران بر بازده و نوسان پذیری بازده بورس اوراق بهادار تهران (با تأکید بر معمای شرکت های سرمایه گذاری)

چکیده:
شرکت های سرمایه گذاری به‌عکس صندوق های سرمایه گذاری با سرمایه متغیر بر اساس خالص ارزش دارایی ها (NAV) معامله نمی شوند، بلکه این شرکت ها در بورس مورد معامله قرار می گیرند؛ بنابراین ممکن است بین قیمت بازاری آن‌ها و خالص ارزش دارایی ها تفاوت وجود داشته باشد. واگرایی عمومی قیمت بازار از خالص ارزش دارایی ها (اغلب با اختلاف فراوان) معمایی است که باید توضیح داده شود. محققین بیان می کنند کسر شرکت های سرمایه گذاری بازتاب انتظارات شخصی سرمایه گذاران است و مالی رفتاری بیان می‌کند احساسات سرمایه‌گذاران می‌تواند بر عملکردشان تأثیرگذار باشد. در مورد شرکت های سرمایه گذاری، نوسان احساسات سرمایه گذاران می تواند موجب نوسان در تقاضای سهام شرکت ها شود که این خود موجب تغییر در کسر شرکت ها می شود. ازاین‌رو لی و همکاران (1991) تغیر در کسر شرکت‌های سرمایه‌گذاری با به‌عنوان صرف ریسک در یک مدل وارد کرده و ثابت کردند این متغیر که می‌توان از آن به‌عنوان احساسات سرمایه‌گذار نام برد بر بازدهی شرکت اثر دارد. در تحقیق حاضر بر اساس مدل لی و همکاران (1991) متغیر احساسات سرمایه‌گذاران محاسبه‌شده و مشخص شد که این متغیر با بازدهی شرکت‌های سرمایه‌گذاری رابطه معکوس و معنادار دارد. از طرفی دیگر این متغیر به‌عنوان شاخصی از احساسات بازار نیز می‌تواند بر بازدهی و ریسک بازار اثر داشته باشد و در این تحقیق رابطه مثبت بین شاخص احساسات و بازده و نوسان‌پذیری بازده (ریسک) بازار بورس اوراق بهادار تأیید شد.

بررسی تأثیر احساسات سرمایه گذاران بر بازده و نوسان پذیری بازده بورس اوراق بهادار تهران (با تأکید بر معمای شرکت های سرمایه گذاری) 3/21/2014 12:00:00 AM

معرفی انواع شاخص‌های بورس (شاخص کل، هم‌وزن و…)

شاخص، در مفهوم کلی، معیاری است که براساس آن می‌توان چیـزی را تشخیص داد.

در بورس هم، شاخص‌ها، در واقع معیارهای مهمی هستند که با بررسی و تحلیل آنها، می‌توان وضعیت گذشته و حال بورس را ارزیابی و حتی احتمالات را در روند آینده بورس بررسی کرد. بنابراین، طبیعتا باتوجه به نقش بسیار مهمی که شاخص بازار و شاخص‌های بورس در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران ایفا می‌کنند، نوسانات شاخص‌ها نیز برای سرمایه‌گذاران بسیار حائز اهمیت است.

سرمایه‌گذاران حتما باید توجه داشته باشند که شاخص‌ها به تنهایی معیاری مناسب برای خرید و فروش سهام به حساب نمی‌آیند. مثلا تنها معیار خرید سهام نباید این باشد که شاخص در یک هفته اخیر مثبت بوده است.

نباید با منفی یا مثبت بودن شاخص کل بورس به این نتیجه رسید که وقت مناسبی برای خرید یا فروش سهام است.

البته درک این موضوع ممکن است برای سرمایه‌گذاران تازه‌وارد به بازار سرمایه اندکی سخت باشد و به همین دلیل ممکن است دست به خرید و فروش‌های هیجانی بزنند.

در ادامه این مطلب که از کتاب “به بورس خوش آمدید” تالیف مهدی افضلیان (مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه) برگرفته شده، به معرفی شاخص‌های بورس تهران می‌پردازیم. این مطلب با اجازه مولف کتاب در سایت بورسینس انتشار یافته است.

1. شاخص کل بورس

این همان شاخصی است که بارها در تلویزیون، رادیو و سایر رسانه‌ها از رشد و افت آن ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص صحبت می‌شود.

به این شاخص، شاخص قیمت و بازده نقدی نیز می‌گویند که بیان کننده سطح عمومی قیمت‌ها و سود نقدی سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس است.

در واقع این شاخص بیان‌کننده میانگین بازدهی سرمایه‌گذاران در بورس است.

به عنوان مثال اگر قیمت سهامی در ابتدای سال 500 تومان باشد و در انتهای سال به 600 تومان برسد و در مجمع عادی سالیانه نیز سود نقدی 70 تومانی تقسیم کند، بازدهی سهم در طول یک سال به 34 درصد می‌رسد.

این شیوه محاسبه برای شاخص کل هم وجود دارد یعنی اگر شاخص کل در ابتدای سال در سطح 450 هزار واحد و در پایان سال به 950 هزار واحد برسد، نشان‌دهنده این است که میانگین بازدهی بورس از محل افزایش قیمت‌ها و تقسیم سود نقدی در انتهای سال تقریبا 111 درصد بوده است.

نکته‌ای که باید در بررسی بازدهی شاخص کل مد نظر قرار دهیم این است که افزایش شاخص کل بورس، نشان‌دهنده سودآوری همه شرکت‌ها در بورس نیست چرا که شاخص نشان‌دهنده میانگین بازدهی کل شرکت‌هاست.

به عبارت دیگر، ممکن است برخی از شرکت‌ها در طول سال با وجودیکه شاخص افزایش داشته، کاهش قیمت زیادی داشته باشند. یا بالعکس، ممکن است سهام برخی از شرکت‌ها در زمانی که شاخص در حال نزول است، رشد خوبی را تجربه کنند.

شکل زیر نشان‌دهنده شاخص کل در سایت tsetmc.com در پایان روز معاملاتی است که روی عدد 1,662,215 واحد تثبیت شده و نسبت به روز گذشته کاهش 65023 واحدی داشته است.

در بررسی شاخص کل باید به این نکته توجه داشت که شرکت‌های بزرگتر (شرکت‌های با سرمایه بالاتر و ارزش بازار بیشتر)، اثر بیشتری بر رشد یا افت شاخص کل بورس دارند.

به عنوان مثال ممکن است در یک روز معاملاتی با وجودیکه قیمت در بسیاری از نمادهای بازار، منفی و متعادل است، مثبت بودن چند نماد بزرگ بازار مانند فارس، فولاد، فملی، خودرو، تاپیکو باعث رشد شاخص بورس شود. یا بالعکس.

این نکته، ضعف شاخص کل بورس را در بیان حقایق بازار نشان می‌دهد. زیرا شاخص می‌تواند با تغییرات قیمت چند شرکت بزرگ بازار، منفی یا مثبت شود.

در تصویر زیر تاثیر نمادهای بزرگ بازار بر شاخص بورس را مشاهده می‌کنید:

گاهی اوقات با تشکیل سبد سهام از شرکت‌های با اندازه بزرگ بازار (خرید سهام شرکت‌هایی که ارزش بازار بالایی دارند) می‌توان بازدهی سبد را به بازدهی شاخص کل بورس نزدیک‌تر کرد.

در دنیا برخی از صندوق‌های شاخصی وجود دارد که بازدهی آنها برابر با بازدهی شاخص بورس است.

صندوق‌های شاخصی نوعی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند که در آن، مدیران صندوق در تلاشند تا سبدی از اوراق بهادار با ترکیب و وزن‌های متناسب با یک شاخص مبنا را تشکیل دهند.

در ایران نیز صندوق‌های کارآفرین، فیروزه و کاردان نیز به عنوان صندوق‌های شاخصی در حال فعالیت هستند و در آینده نیز شاهد ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص تاسیس صندوق‌های بیشتری از این نوع خواهیم بود.

2. شاخص کل هم‌وزن

در شرح شاخص کل بورس اشاره شد که سهام شرکت‌های بزرگ‌تر و با ارزش‌ بازار بالاتر، اثر بیشتری بر مقدار شاخص کل دارند که این به نوبه خود ضعف این شاخص را نشان می‌دهد.

اما در کنار شاخص کل، شاخص دیگری به نام شاخص هم‌وزن وجود دارد که اندازه شرکت‌ها در محاسبه آن تاثیری ندارد و وزن همه شرکت‌ها یکسان در نظر گرفته می‌شود.

به عنوان مثال در گروه شیمیایی، شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس، شرکتی با اندازه بزرگ و ارزش بازار بالاست و از طرفی در همین گروه، نماد شکربن (شرکت کربن ایران) شرکتی بسیار کوچک‌تر با ارزش بازار پایین‌تر است.

اگر شاخص کل بر مبنای هم‌وزن محاسبه شود، معاملات این دو سهم در بازار تاثیر یکسانی روی شاخص هم‌وزن دارد.

در شکل زیر شاخص هم‌وزن را صفحه اصلی سایت tsetmc.com مشاهده می‌کنید که روی 465,120 واحد قرار گرفته است.

سرمایه‌گذاران در کنار بررسی شاخص کل بورس، باید شاخص هم‌وزن را هم مورد بررسی قرار دهند.

چرا که شاخص هم‌وزن بهتر می‌تواند وضعیت بازار سرمایه را نشان دهد.

به عنوان مثال ممکن است در یک روز معاملاتی، شاخص کل منفی ولی شاخص هم‌وزن مثبت باشد. این اتفاق نشان می‌دهد که شرکت‌های بزرگتر بازار در آن روز معاملاتی وضعیت مناسبی نداشتند ولی برعکس نمادهای کوچک‌تر مورد توجه بازار بوده‌اند و افزایش قیمت داشتند.

از شاخص کل بورس برای پیش‌بینی وضعیت آینده بازار نیز می‌توان استفاده کرد، به همین دلیل تحلیل تکنیکال شاخص کل بورس به عنوان یکی از روش‌های رایج تحلیلی توسط سرمایه‌گذاران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

البته این روزها سرمایه‌گذاران از تحلیل تکنیکال شاخص هم‌وزن نیز در کنار شاخص کل برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده می‌کنند.

3. شاخص قیمت (وزنی – ارزشی)

شاخص قیمت در بورس، بیانگر سطح عمومی قیمت سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس است. به عنوان مثال اگر شاخص قیمت در انتهای سال در مقایسه با ابتدای سال، 30 درصد رشد کند به این معناست که میانگین قیمت سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بازار سرمایه، به طور متوسط 30 درصد افزایش داشته است.

پس فرق شاخص کل با شاخص قیمت در این است که شاخص کل علاوه بر افزایش قیمت سهام، سود نقدی آنها را نیز در محاسبه لحاظ می‌کند.

ولی در شاخص قیمت، سود نقدی لحاظ نمی‌شود و صرفا تغییرات قیمت سهام، مبنای محاسبه قرار می‌گیرد.

البته این شاخص نیز میانگین است و نشان‌دهنده‌ی بالا رفتن دسته‌جمعی نمادها نیست. ممکن است قیمت سهام شرکت‌های کوچک بازار افزایش و شرکت‌های بزرگتر کاهش داشته و در نتیجه شاخص قیمت منفی شود.

در شاخص قیمت (وزنی – ارزشی)، معیار ارزش شرکت‌هاست و شرکت‌های بزرگتر بیشتر شاخص را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

بدین ترتیب تغییرات شاخص عمدتا پیرو شرکت‌های بزرگ بازار است و شرکت‌های کوچک تاثیر ناچیزی بر شاخص دارند.

شکل زیر نشان‌دهنده شاخص قیمت (وزنی – ارزشی) در صفحه اصلی مدیریت سایت tsetmc.com است که نشان‌ می‌دهد این شاخص روی 436,418 واحد قرار دارد.

4. شاخص قیمت (هم‌وزن)

گفتیم که شاخص قیمت، بیانگر سطح عمومی قیمت سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس یا به تعبیر بهتر، میانگین بازده ناشی از افزایش قیمت سهام است.

از طرفی در شاخص قیمت (وزنی – ارزشی)، گفتیم که تاثیر شرکت‌های بزرگتر بر شاخص بیشتر و تاثیر شرکت‌های کوچکتر کمتر است.

اما در شاخص قیمت (هم‌وزن)، وزن تمام شرکت‌ها در محاسبه شاخص یکسان در نظر گرفته می‌شود و تغییرات شاخص گویاتر است و بهتر می‌توان وضعیت عمومی بازار را درک کرد.

شکل زیر نشان‌دهنده شاخص قیمت (هم‌وزن) ذر صفحه اصلی سایت tsetmc.com است که روی 305,135 واحد آرام گرفته.

5. شاخص آزاد شناور

شاخص آزاد شناور، شاخص قیمت را بر مبنای تعداد سهام شناور موجود در بازار نشان می‌دهد.

هدف از انتشار شاخص آزاد شناور، تحلیل رفتار بخشی از بازار است که نقدشوندگی بیشتری دارد زیرا در بررسی این شاخص، فقط ارزش سهامی که در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دارد و همواره در حال معامله است محاسبه می‌شود و آن بخش از سهام که در اختیار سهامداران عمده است و قابلیت خرید و فروش ندارد محاسبه نمی‌شود.

شکل زیر نشان‌دهنده شاخص آزاد شناور در صفحه اصلی سایت tsetmc.com است که نشان می‌دهد این شاخص روی 2,259,713 واحد قرار دارد.

6. شاخص بازار اول و بازار دوم

به طور کلی شرکت‌هایی که وارد بازار اول بورس می‌شوند به لحاظ سرمایه، وضعیت سودآوری و همچنین درصد سهام شناور آزاد در وضعیت مناسب‌تری قرار دارند و شرکت‌هایی که از نظر این معیارها در شرایط پایین‌تری قرار دارند در بازار دوم بورس پذیرش می‌شوند.

پس شاخص بازار اول بیانگر سطح عمومی قیمت سهام شرکت‌هایی است که در بازار اول بورس پذیرش شده‌اند و شاخص بازار دوم نیز بیانگر سطح عمومی قیمت‌هایی است که در بازار دوم بورس پذیرش شده‌اند.

در تصویر شاخص بازار اول و دوم را مشاهده می‌کنید:

سخن آخر

در خصوص شاخص باید گفت که نیازی به بررسی تمامی شاخص‌های ذکر شده در این بخش نیست و از میان آنها باید شاخص کل و شاخص کل هم‌وزن بورس را تجزیه و تحلیل کرد.

البته این نکته را مجدد تکرار می‌کنیم که خرید و فروش سهام شرکت‌ها و سرمایه‌گذاری در بورس نباید صرفا با توجه به تغییرات روزانه شاخص باشد.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاح «سرمایه‌گذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوت‌های کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. هدف از سرمایه‌گذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایه‌گذاری و تریدینگ و همچنین اصلی‌ترین شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن دارایی‌ها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. ممکن است یک سرمایه‌گذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایه‌گذاری افزایش قیمت دارایی‌ها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایه‌گذار به ارمغان می‌آورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری می‌کند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش‌ پرداخت خانه پس‌انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۵ ساله‌ای داشته باشد.

در سرمایه‌گذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که می‌گوید:

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته می‌شود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایه‌گذار از «بازدهی پیش‌بینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایه‌گذار، فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری‌های بهتر با ریسک بیشتر ارائه می‌دهد. دلیل آن هم این است که آن‌ها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.

اگر یک سرمایه‌گذار افق زمانی کوتاه‌تری دارد، باید در انتخاب‌های خود محتاط‌ باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازار‌های مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش می‌یابد، توسط اکثر سرمایه‌گذاران پذیرفته شده است. در ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص نتیجه، آن‌ها مکررا زمان‌های عملکرد ضعیف را پشت سر می‌گذارند به این‌ امید که ارزش دارایی‌ها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاه‌مدت جبران شود.

آشنایی با شیوه‌های سرمایه گذاری

به‌طور کلی،‌ دو شیوه کلی برای انجام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:

۱. سرمایه‌گذاری فعال

سرمایه‌گذاران از استراتژی سرمایه‌گذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال دارایی‌های موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام به‌‌خصوص را خریداری می‌کند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.

۲. سرمایه‌گذاری غیرفعال

هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایه‌گذاران در این استراتژی دارایی‌های خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمی‌کنند؛ در عوض، آن‌ها پول خود را در صندوق‌های مشخصی مانند صندوق‌های قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی که سعی می‌کنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار می‌دهند.

تریدینگ چیست؟

تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایه‌گذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدر‌ها معمولا دارایی‌های خود را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش دارایی‌ها سود می‌برند در حالی که سرمایه‌گذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود می‌برند. از سوی دیگر معامله‌گران به‌جای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایه‌گذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار می‌رود قیمت دارایی پیش برود تمرکز می‌کنند و سعی می‌کنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.

سرمایه‌گذاران معمولا منتظر می‌مانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تریدر‌ها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیان‌آور استفاده می‌کنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایه‌گذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه‌ خود را حفظ کند.

شیوه‌های تریدینگ

تریدر‌های از سبک‌های معاملاتی مختلفی استفاده می‌کنند، برخی از این سبک‌ها در ادامه آورده شده است:

۱. اسکالپینگ

اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته می‌شود که تریدر برای کسب سود‌های متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده می‌کند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.

۲. معاملات روزانه

معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیت‌های معاملاتی را در یک روز باز و بسته می‌کنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش می‌دهد.

۳. معامات پوزیشن

هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند می‌گویند.

۳. معاملات سوئینگ

به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیت‌ها ممکن است برای روز‌ها تا هفته‌ها با این روش حفظ شوند.

سوشیال تریدینگ چیست؟

سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان می‌دهد از تاکتیک‌های معاملاتی تریدر‌های باتجربه‌تر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند؛ در این پلتفرم‌ها تریدر‌های مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط می‌گیرند و در مورد تحلیل‌ها بحث می‌کنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدر‌ها یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سوشیال تریدینگ است.

مزایای سوشیال تریدینگ

• به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک می‌کند تا دنبال کردن افراد با تجربه سود کنند. آن‌ها می‌توانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آن‌ها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
• کار با یکدیگر و به اشتراک‌گذاری‌ ایده‌ها به تریدر‌ها اجازه می‌دهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
• در زمان بسیاری از ترید‌های دیگر صرفه‌جویی می‌شود، چرا که آن‌ها همه چیز را به اشتراک می‌گذارند.
• می‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارز‌ها، کالا‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده کرد.

تفاوت‌های تریدینگ و سرمایه‌ گذاری

جدا از تفاوت‌هایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایه‌گذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:

بازار‌های مالی

بازار سهام (Stock) محبوب‌ترین نوع دارایی در بین سرمایه‌گذاران است. این نوع بازار‌ها نشان دهنده سرمایه‌گذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینه‌ی مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان می‌دهد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاران سایر دارایی‌ها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه می‌کنند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند علاوه صندوق‌ها مالک کالا‌هایی مانند طلا نقره و حتی ارز‌های دیجیتال باشد. اما ترید‌ها نسبت به سرمایه‌گذاران در زمینه‌های بیشتری فعالیت می‌کنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارز‌ها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تریدر‌ها با نوسانات است، معمولا از بازار‌های بی‌ثبات‌تر استفاده می‌کنند.

تریدر‌های برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده می‌کنند، اما سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌ها را به طور کامل خریداری می‌کنند. CFD‌ها ابزار‌های مالی هستند که به ترید‌ها اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما می‌توانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.

تحقیق و تحلیل

یکی دیگر از تفاوت‌های بین تریدر و سرمایه‌گذار، نحوه تحقیق و تحلیل‌های آن‌ها از بازار است. سرمایه‌گذاران معمولا بر روی تحلیل‌های بنیادی تمرکز می‌کنند. در این نوع، یک سرمایه‌گذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایه‌گذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی می‌کند.

در صورتی که تریدر‌ها بیشتر به تحلیل‌های تکنیکال می‌پردازند. در این نوع تحلیل تریدر‌ها به مشاهده نمودار‌های قیمت و تجزیه و تحلیل روند‌ها، الگو‌ها و نشانه‌ها می‌پردازند تا پیش‌بینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت می‌کند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است که برای پیش‌بینی تغییرات قیمت در آینده استفاده می‌شود.

سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:

معاملات روند

این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معامله‌گر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکان‌پذیر باشد.

خط مقاومت و حمایت

در این استراتژی تریدر‌ها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود می‌کنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص عنوان حمایت شناخته می‌شود. سطح مقاومت نقطه‌ای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش می‌یابد. پس از یافتن این مکان‌ها، معامله‌گران می‌توانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.

معاملات شکست مقاومت

تریدر با این استراتژی می‌تواند با پیدا کردن دارایی‌هایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کرده‌اند سود کسب کند. شکست‌ها ممکن است سیگنال‌های قدرتمندی باشند، به‌ویژه زمانی که توسط سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال تأیید شوند.

ریسک و مدیریت آن

هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایه‌گذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته می‌شود.
• ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایه‌گذاری‌ها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از دارایی‌ها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدر‌ها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
• ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته می‌شود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین می‌تواند منجر به ضرر و زیان شما شود.

معامله گران می‌توانند از استراتژی‌های مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:

• انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
• تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
• اجتناب از استفاده بیش از حد از لوریج

تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان داده‌اند که استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌مندی از بازار‌های مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:

• اهداف مالی شما
• ریسک‌پذیری شما
• دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
• میزان تلاشی که می‌خواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایه‌گذاری‌های خود صرف کنید.
• مقدار پولی که برای شروع دارید.

سوالات متداول

سرمایه‌گذار کیست؟

سرمایه‌گذار شخصی است که بر اساس تحلیل‌های بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری می‌کند.

تریدینگ یا معامله‌گری چیست؟

یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها دارایی‌ها را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند.

کسب سود از طریق سرمایه‌گذاری بهتر است یا تریدینگ؟

هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمی‌توان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسک‌پذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص چیست

اگر در بورس فعالیت کرده باشید، مطمئنا با صندوق های سرمایه گذاری آشنایی دارید؛ در این بین یکی از انواع این صندوق ها، صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص می باشد که پیش از اقدام به سرمایه گذاری در آن ها، باید دقیقا بدانید صندوق های سرمایه گذاری شاخصی چیست و چه ویژگی هایی دارد تا با دید درستی برای خرید واحدهای این نوع از صندوق ها اقدام نمایید. به همین خاطر در این مطلب به این پرداخته ایم که صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص چیست و به همین وسیله شما می توانید به سادگی همه چیز را درباره صندوق سرمایه گذاری شاخصی را یاد بگیرید، پس با کد بورسی تا انتها همراه بمانید؛

صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص

جالب است بدانید که صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص با هدف انطباق پرتفوی سرمایه‌ گذاری با شاخص بازار سهام ایجاد شده اند. یک صندوق سرمایه‌ گذاری شاخصی لزوما منابع خود را مطابق با الگوی تعیین‌ شده برای یکی از شاخص‌ های موجود در بازار، سرمایه گذاری می نماید. در نظر داشته باشید که شاخص مذکور می تواند شاخص‌ کل یا شاخص های دیگر بازار بورس ایران باشد. در این صندوق‌ ها فقط وقتی که معامله سهام ضرورت پیدا می کند که وجهی به خاطر ورود سرمایه‌ گذار جدید اضافه یا به دلیل خروج یک سرمایه‌ گذار کم گردد.

درصورتی که تمایل دارید تا از خدمات ۲۵ درصد تخفیف کارمزد در بورس، سرمایه گذاری بر روی حق تقدم و یا فروش آن و … بهره مند شوید میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید.

مزیت اصلی صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری شاخصی را می توان هزینه‌ های نسبتا پایین آن‌ ها و همین طور حذف ریسک مدیریت صندوق‌ به حساب آورد. صندوق های سرمایه گذاری شاخصی به دنبال کسب سودی برابر با یکی از شاخص های بورسی هستند و هدف آن ها پیروی از یک شاخص مبنا است. مدیران این صندوق‌ ها سعی می کنند تا سبدی از اوراق بهادار با ترکیب و اوزان متناسب با یک شاخص مبنا را ایجاد کنند تا بر این اساس عملکردی مشابه با عملکرد آن شاخص داشته باشند.

در این نوع از صندوق‌ ها نقش مدیریت، یک نقش غیرفعال می باشد و تنها در راستای انطباق ترکیب وزن اوراق موجود در سبد با شاخص مبنا تلاش‌ هایی انجام می شود.‌ بزرگترین مزیت صندوق‌ های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص کاهش هزینه‌ های سبدگردانی و مدیریت صندوق است. به این خاطر که این نوع صندوق‌ ها نهایتا می بایست شبیه به شاخص کل بورس باشند، در هزینه‌ ها حداکثر صرفه‌ جویی را انجام می‌ دهند تا از متوسط شاخص کل کم ترین میزان انحراف را داشته باشند. همچنین در این صندوق‌ ها مدیریت نقشی غیرفعال دارد و ریسک مدیریت صندوق حذف خواهد شد، چرا که هدف مدیران دستیابی به سود نیست و آن‌ ها در تلاش اند تا وزن اوراق موجود به شاخص مبنا نزدیک باشد.

تفاوت صندوق شاخصی با سهامی چیست؟

ترکیب دارایی‌ های هر صندوق سرمایه‌ گذاری، استراتژی آن صندوق را نشان می دهد که از این جهت صندوق‌ های شاخصی بسیار شبیه به صندوق‌ های سهامی هستند. فرقی که صندوق های سهامی با صندوق های شاخصی دارند، در انتخاب سهام شرکت ها می باشد و این بدین معنی است که صندوق های شاخصی، معمولا سعی دارند سهام شرکت های بزرگ را خریداری نمایند.

این در حالی است که صندوق های سهامی، هر نوع سهامی را که به سوددهی بیشتر نزدیک باشند را در نظر می گیرند و میزان تاثیر آن سهام یا نماد بر روی شاخص را در نظر نمی گیرند. صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص، ۸۰ درصد فعالیت خود را بر روی خرید سهم یا سهام شاخص بازار تخصیص می دهند و مابقی فعالیت خود را بر خرید اوراق قرضه، سپرده هایی با درآمد ثابت و … سرمایه گذاری می نمایند.

انواع صندوق سرمایه‌ گذاری شاخصی کدامند؟

صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری مبتنی بر شاخص را می‌ شود طبق شاخصی که مبنا قرار گرفته است، دسته‌ بندی نمود. به عنوان مثال امکان دارد صندوقی مطابق با شاخص کل طراحی شود و صندوق دیگری مطابق با شاخص ۳۰ شرکت بزرگ بورس. دارایی صندوق‌ های شاخصی بر اساس دارایی‌ هایی انتخاب می‌ شود که شاخص موردنظر را تشکیل می دهند. به عنوان مثال چنانچه صندوقی بخواهد مطابق با شاخص کل بورس ایجاد شود، بایستی سراغ همان سهام های شاخص کل بورس برود.

وزن هر سهم در میان دارایی‌ های صندوق هم طبق وزن آن سهم در شاخص کل تعیین خواهد شد و این بدین معنی است که چنانچه تغییرات قیمت سهمی تاثیر زیادی بر تغییرات شاخص کل داشته باشد، وزن آن در سبد دارایی‌ های صندوق می بایست بیشتر باشد. صندوق‌ های شاخصی مدت هاست که در بازارهای سهام فعالیت می کنند.

به عنوان مثال در بازار سهام نیویورک، صندوق‌ هایی بر مبنای شاخص داوجونز و نزدک فعالیت می نمایند. در ایران هم چند وقتی می شود که صندوق‌ هایی از این نوع تشکیل شده است که تعدادی از آن‌ ها طبق شاخص کل و برخی از آن ها نیز بر مبنای شاخص‌ های دیگری مثل شاخص ۳۰ شرکت بزرگ ایجاد شده اند که پیش تر هم اشاره ای به این موضوع داشتیم.

ویژگی های صندوق سرمایه گذاری شاخصی

۱) در این صندوق‌ ها مدیریت نقشی غیرفعال دارد و ریسک مدیریت صندوق حذف می گردد، چرا که هدف مدیران دستیابی به سود نیست و آن‌ ها بیشتر در تلاش هستند تا وزن اوراق موجود به شاخص‌ مبنا نزدیک باشد.

۲) شاخص های سرمایه گذاری بسیاری وجود دارند که عملکرد آن ها با حداقا نوسان، که مدن ها کلید سرمایه گذاری موفق بود، است. چنانچه شاخص شما بتواند نرخ نوسانش را پایین نگه دارد، آن گاه شما بهترین فرصت برای افزایش سود در مدت طولانی در قیاس با چیدن سبد سرمایه گذاری و انباشتن آن با چندین دارای تک، دارید.

۳) یک مدیر فعال با تخصص در سرمایه گذاری و شناخت کافی از بازار می تواند نه تنها از سبد سرمایه گذاری شما محافظت نماید، بلکه بازدهی فراتر از بازار را نیز برای سرمایه گذاران به دنبال داشته باشد. ولی در حقیقت تنها تعداد معدودی از مدیران هستند که توانسته اند به صورت پیوسته و در طول سال ها این کار را انجام دهند.

۴) صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص، گونه ‌ای از طرح ‌های سرمایه ‌گذاری جمعی به حساب می آیند که در آن ها، سبد سرمایه ‌گذاری به نوعی آینه تمام نمای شاخص بازار بورس است. مزایای این صندوق ها به صورت معمول کم هزینه بودن، کم ریسک بودن به علت تنوع سبد سهام و مزایای مالیاتی آن هاست.

در این صندوق‌ ها معامله سهام تنها وقتی ضرورت پیدا خواهد کرد که وجهی به ‌واسطه ورود سرمایه ‌گذار جدید اضافه یا به علت خروج یک سرمایه‌ گذار کم شود. مزیت اصلی صندوق‌ های سرمایه ‌گذاری مبتنی بر شاخص، کاهش ریسک و هزینه هاست. در بلندمدت صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص به نسبت دیگر صندوق های سرمایه گذاری مشترک عملکرد مناسب تری را به همراه داشته باشد.

۵) این ریسک وجود دارد که با کاهش قیمت این اوراق دارایی‌ های صندوق کاهش یابد و طبیعتا سرمایه افرادی که در این صندوق‌ ها سرمایه‌گذاری کرده اند هم کاهش پیدا خواهد کرد. البته شاید این موضوع از نظر بسیاری از سرمایه گذاران، موضوع خاصی نباشد، چرا که بیشتر سرمایه‌ گذاری صندوق های شاخصی بر روی اوراق بهادار بازار بورس است و این بازار وابسته به عوامل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می باشد.

همچنین این امکان وجود دارد که واحدهای سرمایه‌ گذاری در این صندوق‌ ها به علت نوسانات عرضه و تقاضا موجود در بازار تغییر نماید و این بدین معنی است که با قیمت پایین‌ تر و یا بالاتر از قیمت اصلی واحدها قرار گیرد. انعطاف این صندوق‌ ها در شرایط گوناگون بازار بسیار کم تر از دیگر صندوق‌ های سهامی است که این امر می تواند در نوسانات بازار به ضرر سهامداران این صندوق‌ ها باشد. بنابراین بهتر است پیش از انتخاب صندوق شاخصی مورد نظر، بازده آن‌ ها را با یک دیگر مقایسه نمایید تا بتوانید بهترین گزینه را برای خود انتخاب نمایید که بیشترین سود را در طول زمان برای شما به همراه داشته باشد.

صندوق سرمایه گذاری شاخصی برای چه افرادی مناسب است؟

جالب است بدانید که ریسک سرمایه‌ گذاری در صندوق‌ های مبتنی بر شاخص از ریسک سرمایه‌ گذاری در صندوق‌ های سهامی کم تر است و نسبت به دیگر انواع صندوق‌ ها میزان مشارکت بیشتری در خرید سهام دارد، از همین روی این نوع صندوق‌ ها بیشتر مورد توجه افرادی قرار می‌ گیرد که به سرمایه‌گذاری مطمئن در بازار بورس تمایل دارند. سرمایه‌ گذاری در صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری بیشتر مورد توجه افرادی است که علاقه‌ مند به سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه هستند، ولی وقت کافی به منظور بررسی دائمی بازار را نداشته و یا تجربه کافی برای ورود مستقل به بازار را نخواهند داشت. صندوق‌ های سرمایه گذاری به این علت که به وسیله افراد متخصص و با تجربه در این زمینه اداره می‌ شوند، برای سرمایه گذاری کم ریسک تر و مطمئن تر افراد، مناسب تر می باشند.

از طرف دیگر نخستین گام برای پاسخ به این سوال این است که خود را سنجش ریسک کنیم تا دریابیم که جزو ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص چه دسته افرادی در سرمایه گذاری هستیم؛ آیا ریسک پذیر هستیم و یا ریسک گریز؟ و در گام بعدی است کهب اید علاقمندی خود را در نظر بگیریم. افرادی هم هستند که علاقه ورود به بازارهای دارایی متنوع و شناخته شده‌ ای مثل خرید سهام همین شرکت‌ های شاخص‌ ساز را دارند، ولی نه دانش کافی دارند و نه وقت برای تحلیل و بررسی. به این گروه از افراد توصیه می شود که با انتخاب صندوق شاخصی و استفاده از اعضای متخصص و ارکان صندوق مجربی که مثل هر صندوق سرمایه گذاری دیگر در این صندوق هم حضور دارند، مسیر را برای خود هموار نمایند و بدون دغدغه داشتن وقت و دانش کافی، به سادگی فرآیند سرمایه گذاری خود را آغاز نمایند.

بررسی مزیت های صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص می تواند بهانه خوبی برای شروع سرمایه گذاری در این نوع صندوق ها باشد. در مورد صندوق‌ های شاخصی باید در نظر داشتهب اشید که این صندوق ها همواره در تلاشند تا بازدهی خود را به یکی از شاخص‌ های بورس گره بزنند. بعضی این کار را با شاخص کل انجام می‌ دهند و بعضی دیگر خود را به شاخص هم وزن متصل می‌ کنند، ولی در این بین باید تفاوت شاخص هم وزن و شاخص کل را بدانید. در این راستا باید گفت که شاخص کل به شرکت‌ های بزرگ وابسته است و نوسان شرکت‌ های بزرگ تاثیر بسیاری بر روی آن ها خواهد گذاشت.

ولی در مقابل و در شاخص هم وزن، شاخص به تمامی شرکت‌ های بورسی وزن یکسانی می دهد، از همین روی صندوق‌ های شاخصی مبتنی بر شاخص کل بیشتر به شرکت‌ های شاخص‌ ساز برای سرمایه گذاری علاقه دارند، ولی صندوق‌ های مبتنی بر شاخص هم وزن احتیاجی نیست تا صرفا روی شاخص‌ سازها تمرکز نمایند، به این خاطر که تمامی شرکت ها از وزن یکسانی برخوردار هستند. شاخص هم وزن به علت این که وزن یکسانی به کل شرکت‌ ها می‌ دهد، وضعیت بورس را بهتر از شاخص کل نشان می‌ دهد و شاخص بهتری برای سنجش آن محسوب می شود.

نحوه سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص

برخی از صندوق‌ های سرمایه‌ گذاری به صورت ETF در فعالیت اند و این بدین معنی است که به صورت سهام در بازار بورس عرضه خواهند شد. شما قادرید با مراجعه به سایت کارگزاری مورد نظر خود، برای دریافت کد بورسی و سرمایه گذاری در این صندوق‌ ها اقدام کنید. برخی دیگر از صندوق‌ های شاخصی نیز به حالت عادی در اختیار کاربران قرار می گیرند. به منظور سرمایه گذاری در این صندوق‌ ها باید از طریق دفتر نمایندگی آن‌ ها و یا وبسایت رسمی‌ آن ها برای گشایش حساب اقدام کنید.

نکات مهم درباره صندوق سرمایه گذاری شاخصی

• مزایای این صندوق ها به صورت معمول کم هزینه بودن، کم ریسک بودن به علت تنوع سبد سهام و مزایای مالیاتی آن هاست.
• در بلندمدت صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص به نسبت دیگر صندوق های سرمایه گذاری مشترک عملکرد به مراتب بهتری از خود نشان داده اند.
• صندوق های سرمایه گذاری شاخصی در واقع گونه ‌ای از طرح ‌های سرمایه ‌گذاری جمعی به شمار می روند که در آن ها، پرتفوی سرمایه ‌گذاری به نوعی آینه تمام نمای شاخص بازار بورس محسوب می شود.
• در این صندوق‌ ها معامله سهام تنها زمانی ضرورت پیدا خواهد کرد که وجهی به ‌واسطه ورود سرمایه ‌گذار جدید اضافه یا به دلیل خروج یک سرمایه‌ گذار کسر شود.

نتیجه گیری و کلام پایانی

همان طور که گفتیم، دارایی‌ های این صندوق‌ ها به شکلی اختصاص داده می‌ شوند که بازدهی برابر شاخصی خاص را برای تمامی سرمایه گذاران به همراه داشته باشد. به عنوان مثال چنانچه قصد داشته باشید همگام با شاخص کل بورس پیش بروید و به آن نزدیک باشید، صندوق مورد نظر سهام شرکت‌ هایی که بیشترین اثر را بر شاخص کل دارند، خریداری و نگهداری می کند. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که این صندوق‌ ها تنها مختص شاخص‌ های بورسی نیست و شما عزیزان قادرید مطابق شاخص صنایع، طلا یا سایر بازارهای سرمایه‌ گذاری نیز سودهای بسیار خوبی را کسب کنید.

هدف اصلی صندوق‌ های مبتنی بر شاخص این است که مطابق با یک شاخص مبنا در حرکت باشند و نهایتا یک پرتفوی بورسی متناسب با شاخص در بازار تشکیل دهند. نکته شایان ذکر دیگر این که صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص نسبت به صندوق‌ های سهامی ریسک کم تری به همراه دارند و به همین دلیل گزینه مناسبی برای یک سرمایه‌ گذاری مطمئن تر به حساب می آیند که افراد ریسک گریز می توانند سود بیشتری را در عین حال که ریسک کم تری را متقبل می شوند، به دست آورند.

همان طور که در ابتدای مطلب قول دادیم، همه چیز درباره صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص را در این مطلب به زبان ساده آموزش دادیم.

همچنین اگر دوست دارید بدانید صندوق سرمایه گذاری مختلط چیست و چطور کار می کند، توصیه می کنم حتما این مطلب را با دقت بخوانید.

حال که می دانید صندوق سرمایه گذاری شاخصی چیست، فکر می کنید برای سرمایه گذاری مناسب است؟

شاخص S&P 500 چیست؟ آیا سرمایه‌گذاری در آن سودآور است؟

فعالیت در بازار بورس دامنه بسیار گسترده‌ای دارد و شما می‌توانید تقریبا در هر زمینه‌ای که مایل باشید، شرکت‌های بزرگ و کوچکی را پیدا کنید که در آن زمینه مشغول به کارند و اگر دانش خود را در ارتباط با فعالیت‌های آن رشته بیشتر کنید،‌ به مرور با توانایی پیش‌بینی آینده و خرید سهام آن‌ شرکت‌ها، می‌توانید سرمایه خود را چند برابر کنید. در این میان عده‌ای هستند که دید ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص متفاوتی دارند و فقط روی یک یا دو شرکت خاص سرمایه گذاری نمی‌کنند. شاخص S&P 500‌ و Dow Jones و Russel از بهترین ابزارها برای این اشخاص هستند که هدف این مقاله نگاهی دقیق‌تر به S&P 500‌ است.

در این مقاله سعی شده مجموعه اطلاعات مفیدی درباره شاخص S&P 500‌ جمع‌آوری شود تا علاقه‌مندان در این زمینه بتوانند دید بهتری نسبت به این ابزار جذاب سرمایه‌گذاری پیدا کنند.

شاخص S&P 500 چیست؟

‌شاخص S&P 500‌ که خلاصه شده عبارت Standard & Poor’s 500 است، در حقیقت یک نوع شاخص وزن‌دار ارزش بازار است که مربوط می‌شود به سهام ۵۰۰ کمپانی آمریکایی که بطور عمومی قابل خرید و فروش هستند. این شاخص به عنوان یکی از بهترین ابزارها برای سنجش وضعیت بازار آمریکا شناخته می‌شود.

نحوه محاسبه وزن کمپانی‌ها در شاخص S&P 500

در S&P 500‌ از متد وزن‌دهی ارزش بازار استفاده می‌شود و به کمپانی‌هایی که ارزش بیشتری در بازار ایجاد می‌کنند، وزن بیشتری ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص نسبت داده می‌شود و در مجموع این وزن‌های کمپانی‌ها هستند که ارزش کل شاخص را تعیین می‌کنند.

به بیان دقیق‌تر، ابتدا ارزش کل بازار این کمپانی‌ها محاسبه ‌شود. سپس وزن هر کمپانی با تقسیم سهم بازار آن به ارزش کل بازار محاسبه می‌شود. نکته مهم این است که فقط آن بخش از سهام کمپانی‌ها که بطور عمومی قابل خرید و فروشند در محاسبات دخیل هستند. این مقادیر در وبسایت‌های خبری سرمایه‌گذاری بصورت دوره‌ای منتشر می‌شوند و به راحتی در دسترس هستند.

چرا به هر کمپانی یک وزن خاص نسبت داده می‌شود

در حقیقت برای اینکه وضعیت سلامت بازار را بتوان تشخیص داد، ‌از این روش استفاده می‌شود؛ یعنی وقتی ارزش سهام یکی از شرکت‌های صدر لیست، ۱۰ درصد تغییر کند، می‌تواند چندصد میلیون دلار ارزش بازار را تکان دهد و این ممکن است از تغییر ۵۰ درصدی ارزش یکی از شرکت‌های انتهای لیست بیشتر باشد. یعنی شرکت‌های صدر این لیست که وزن بالایی دارند، می‌توانند به اندازه چندین شرکت کوچکتر در بازار تاثیرگذار باشند.

محاسبه مقدار شاخص S&P 500

روند کار به این صورت است که ارزش فعلی سهام یک کمپانی در تعداد سهم‌های آن ضرب می‌شود و ارزش بازار آن کمپانی مشخص می‌شود. بالاتر هم بیان شد که منظور از تعداد سهم‌ها، سهم‌هایی است که بطور عمومی قابل خرید و فروش هستند. در محاسبات S&P‌ کلیه تغییراتی که در وضعیت سهام شرکت‌ها مثلا در زمان ادغام دو شرکت یا شکایت از یکی از آن‌ها در گذر زمان رخ می‌دهد، در نظر گرفته می‌شود. در نهایت مقدار نهایی شاخص از جمع ارزش بازار کلیه کمپانی‌های لیست و یک سری محاسبات دیگر بدست می‌آید. متاسفانه اطلاعات دقیقی از جزییات این محاسبات در دسترس نیست.

بطور کلی وزن مختص هر کمپانی به راحتی قابل محاسبه است و این می‌تواند دید نسبتا مناسبی از وضعیت فعالیت آن‌ها به سرمایه‌گذاران بدهد. لازم به ذکر است که در این نوع سیستم محاسباتی وزن‌دار، تغییر در ارزش سهام کمپانی‌هایی با وزن بیشتر، شاخص S&P 500‌ را به مقدار بیشتری نسبت که دیگر کمپانی‌تغییر می‌دهند.

کمپانی‌های موجود در شاخص S&P 500‌ چه شرایطی باید داشته باشند

شرایط و استانداردهای خاصی توسط S&P‌ در نظر گرفته می‌شود تا نام یک کمپانی در این لیست مهم قرار گرفته شود. بعضی از آن‌ها عبارتند از:

• حجم معاملات بازار یا ارزش بازار کمپانی باید حداقل ۱۰ میلیارد دلار باشد.
• کمپانی باید در خاک آمریکا واقع شده باشد.
• به عنوان “مجموعه شرکت” به ثبت رسیده باشد و سهام آن توسط عموم قابل خرید و فروش باشد.
• کمپانی باید در لیست شرکت‌های مجاز در بورس آمریکا وجود داشته باشد.
• سودآوری شرکت در گزارش‌های ۳ ماه اخیر نسبت به مجموع فصل‌های سال اخیر بیشتر شده باشد.

به خاطر وجود این شرایط و قوانین، فقط کمپانی‌های بزرگ و با پشتوانه می‌توانند در لیست S&P 500 حضور داشته باشند. این لیست در پایان هر فصل مورد بازبینی قرار می‌گیرد و آپدیت می‌شود. جالب است بدانید که ارزش بازار کمپانی‌های این لیست، یا همان مقدار شاخص در ماه فوریه سال ۲۰۲۰ به رقم ۲۴.۴۷ ترلیون دلار رسید.

کمپانی‌هایی که در صدر لیست S&P 500 ‌قرار دارند

در اینجا می‌توانید ۱۰ تا از بزرگترین کمپانی‌هایی که تا فوریه ۲۰۲۰ در صدر لیست S&P 500‌ قرار دارند را ببینید. باید بخاطر داشت که ترتیب این اسامی بارها با گذشت زمان تغییر کرده و در آینده هم همین اتفاق خواهد افتاد.

1. Microsoft Corporation
2. Apple Inc
3. Amazon.com Inc
4. Facebook Inc. Class A
5. Berkshire Hathaway Inc. Class B
6. Johnson & Johnson
7. Alphabet Inc. Class C
8. Alphabet Inc. Class A
9. Procter & Gamble Company
10. JPMorgan Chase & Co

خرید و فروش سهام در S&P 500‌ چطور انجام می‌شود

همان طور که توضیح داده شد، وقتی که صحبت خرید S&P 500 ‌می‌شود، ‌منظور خرید سهام یک شرکت خاص نیست. به این معنی که با خرید S&P 500‌ در یک قیمت مشخص،‌ شما در حقیقت سهامی را خریده‌اید که از فعالیت مجموعه‌ای از شرکت‌های مهم تاثیر می‌پذیرد. بعضی‌ها این مدل خرید و فروش را یکی از بهترین راه‌ها برای افراد تازه وارد می‌دانند تا بتوانند کم کم در این بازار تجربه کسب کنند.

شاخص S&P 500 ‌چه فرقی با Dow Jones‌ دارد؟

• شاخص Dow Jones‌ فقط ۳۰ شرکت بزرگ بازار را شامل می‌شود.
• در Dow Jones فقط ارزش سهام هر کمپانی در نظر گرفته می‌شود و ارزش بازار آن‌ها ملاک محاسبه نیست. یعنی کمپانی که قیمت سهامش بیشتر باشد، وزن بیشتری خواهد داشت. برای تعیین شاخص کل، جمع قیمت سهام کلیه کمپانی‌ها با توجه به وزن آن‌ها را بر مقداری مشخص با نام شاخص داوجونز تقسیم می‌کنند.
• کمپانی‌ها در Dow Jones به ۹ دسته و در S&P 500 به ۱۱ دسته‌بندی مختلف تقسیم می‌شوند.

چطور چارت قیمت S&P 500 را بخوانیم

همان طور که در بالا سمت چپ چارت مشاهده می‌شود، ارزش شاخص در آن لحظه ۲۵۱۵.۳۸ است و عدد ۴۴.۸۸+ به این معنی است که بازار امروز این مقدار مثبت بوده و رشد قیمت داشته و عدد ۱.۸۲ درصد هم میزان نوسان این شاخص را به درصد بیان می‌کند که می‌تواند مثبت و یا منفی باشد.

آیا سرمایه‌گذاری در شاخص S&P 500‌ برای ما سود آور است؟

وارن بافت،‌ سرمایه گذار معروف در این باره گفته که یک سرمایه‌گذاری کوچک در S&P 500‌ برای بیشتر مردم مفید است. علت آن مشخص است. چون در طولانی مدت و طبق آمار سال‌های اخیر،‌ این بازار سالیانه حدود ۱۰ درصد سوددهی داشته است.

به عقیده وارن بافت افرادی که دانش و زمان کافی برای تحلیل وضعیت کمپانی‌های مختلف و البته سرمایه قابل توجهی دارند، می‌توانند با سرمایه گذاری در S&P 500‌ به سودهای خوبی برسند. او بر این عقیده هست که همه، این دانش و زمان را ندارند پس سرمایه گذاری در چنین بازاری تا وقتیکه دانش و تجربه لازم را کسب نکرده باشید،‌ مفید نخواهد بود.

نتیجه گیری

سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی یکی از پر هیجان‌ترین فعالیت‌هاست و در کنار ریسک‌هاش، ظرفیت کسب سودهای خوبی هم دارد. پس با افزایش آگاهی خود از راه مطالعه خبرهای اقتصادی و دنبال کردن ارزش بازار کمپانی‌ها و مقایسه دوره‌ای چنین اطلاعاتی، هر کسی می‌تواند از سرمایه گذاری در چنین بازارهایی به موفقیت برسد. امیدواریم با مطالعه این مطلب به درک خوبی از ابزار جذاب S&P 500 و ویژگی‌های آن رسیده باشید.

سلب مسئولیت: مطالب گفته شده در این پست صرفا به هدف معرفی شاخص S&P 500 بیان شدند و به هیچ عنوان نباید توصیه‌ای برای سرمایه گذاری روی این ابزار در نظر گرفته شوند. مسئولیت هر گونه سود و ضرر ناشی از فعالیت در این زمینه به عهده خود کاربران است و میهن بلاکچین مسئولیتی درباره این مسائل نخواهد داشت.