توکن‌ها شبکه‌ی نئو

نمودار ماهانه قیمت آنتولوژی

خرید نئو NEO به همراه قیمت لحظه‌ای نئو، نمودار و تحلیل

خرید نئو در صرافی تاپ کنز، به راحتی و به صورت آنلاین میتوانید ارز نئو NEO خرید و فروش کنید.

ارز نئو NEO چیست؟

شبکه نئو با ارز دیجیتال NEO شبکه ای مبتنی بر بلاک چین است که از این فناوری به منظور مدیریت خودکار دارایی ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و دیجیتالی سازی آن ها و هویت دیجیتال به وجود آمده است. نئو در واقع پلتفرمی است که با هدف ایجاد یک شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند به وجود آمده است.

تاریخچه نئو

تحقیقات در مورد پروژه ارز دیجیتال نئو در سال ۲۰۱۴ و در شرکت آن چین واقع در شانگ های آغاز شد. این پروژه در ابتدا انت شبرز نام داشت و مدیران شبکه برای اینکه بتوانند سرمایه لازم برای توسعه آن را به دست بیاورند دو بار اقدام به فروش توکن های نئو کردند. نئو بر خلاف رمز ارزهای نسل اول، بر اساس الگوریتم اثبات سهام فعالیت می کند. در واقع توکن های این رمز ارز به طور کامل تولید شده اند و با توجه به یک سری قواعد خاص در اختیار اعضای شبکه قرار می گیرند. شبکه نئو دو توکن دارد: NEO و GAS تعداد کل توکن های نئو ۱۰۰ میلیون واحد است. از این میزان ۵۰ میلیون واحد در همان ابتدای امر و در توکن‌ها شبکه‌ی نئو دو مرحله به فروش رفت و با گذشت زمان مقادیر دیگر توکن ها در شبکه آزاد خواهد شد. از توکن های باقیمانده ۱۰ میلیون توکن برای تشویق توسعه دهندگان به فعالیت در شبکه، ۱۵ میلیون به منظور سرمایه گذاری روی پروژه های مختلف بلاک چینی دیگر و ۱۵ درصد از توکن ها نیز نگهداری می شوند تا در شرایط اضطراری و خاص در شبکه مورد استفاده قرار بگیرند. در حال حاضر ۷۰/۵۴ میلیون واحد از آن در گردش است.

کاربردهای توکن نئو

دارندگان ارز دیجیتال نئو می توانند این توکن را در کیف پول خود ذخیره کنند و در مقابل توکن های GAS را به عنوان پاداش در شبکه دریافت کنند. برای هر یک واحد نئو، ۰/۰۰۳ توکن GAS به کاربران تعلق می گیرد که در آینده می تواند برای دارندگان این رمز ارز بسیار سودمند باشد. هر یک بلاک که به بلاک چین افزوده می شود، این توکن نیز تولید می شود. ۲۲ سال طول می کشد تا تمام واحدهای توکن GAS در شبکه آزاد شوند. هر سال ۲ میلیون بلاک تولید می شود و هر ۱۰ تا ۱۵ ثانیه یک بلاک به زنجیره بلاک ها افزوده می شود. در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش در شبکه انجام می شود که نسبت به اتریوم سرعت بالایی محسوب می شود. چرا که اتریوم در هر ثانیه ۱۴ تراکنش انجام می شود. هرکس بخواهد پروژه های خود را روی این شبکه قرار دهد باید کارمزد آن را به صورت توکن های GAS بپردازد. همانطور که گفته شد، دارندگان نئو توکن GAS را به عنوان پاداش دریافت می کنند. پس کسانی که می خواهند روی شبکه برنامه های خود را قرار دهند نیاز نیست برای تراکنش ها هزینه ای بپردازند و همان کارمزد ناچیز نیز از توکن های GAS که به کاربر تعلق گرفته است تامین می شود.

قیمت نئو از گذشته تا امروز

ارز دیجیتال نئو در ابتدای شروع به کار با قیمت ۰/۱۴ دلار به فروش رسید و در مدت زمان کوتاهی توانست به رشد قابل توجهی دست پیدا کند. در زمان نگارش این مطلب در رتبه ۵۱ از جدول رمز ارزها قرار دارد و حدود ۰/۱۳ درصد از سهم بازار را نصیب خود کرده است. در دی ماه ۱۳۹۶ این رمز ارز توانست به قیمت ۱۸۷/۴۰ دلار برسد و بالاترین قیمت خود را تجربه کند؛ اما هم اکنون ۷۹ درصد از ارزش خود را از دست داده است؛ اما با تمام این تفاسیر نئو جزو معدود رمز ارزهایی است که هیچ گاه دارندگان خود را نا امید نکرده است.

کیف پول های نئو

سایت رسمی شرکت چند کیف پول مورد تایید خود را برای ذخیره و نقل و انتقالات ارز دیجیتال نئو به کاربران معرفی کرده است؛ اما شما می توانید از کیف پول های معتبر دیگری نیز برای ذخیره این رمز ارز استفاده کنید که تعداد آن ها محدود است. والت های رسمی نئو:

۱. کیف پول دسکتاپ NEO GUI

توسعه دهندگان شبکه نئو بهتر است برای معاملات خود از این والت استفاده کنند. این کیف پول فقط برای سیستم عامل ویندوز قابل نصب است و دارندگان این والت با ذخیره NEO در آن می توانند پاداش خود را به صورت توکن های GAS دریافت کنند.

۲. کیف پول دسکتاپ Neon Wallet

یکی از بهترین کیف توکن‌ها شبکه‌ی نئو پول های ارز دیجیتال نئو است که کار کردن با آن آسان است و کاربران زیادی این کیف پول را دانلود کرده اند. کلیدهای خصوصی این والت در سیستم کامپیوتری کاربر ذخیره می شود. برای استفاده از این کیف پول نیاز به همگام سازی با شبکه نیست. این والت را می توانید در سیستم عامل های ویندوز، مک و لینوکس دانلود و نصب کنید.

۳. کیف پول موبایلی NEO O3

بهترین کیف پول موبایلی رمز ارز نئو است. با نصب این کیف پول و نگهداری توکن های نئو در آن دائما پاداش دریافت خواهید کرد. این والت برای سیستم عامل های IOS و اندورید بالاتر از ۶ قابل نصب است.

۴. کیف پول سخت افزاری Ledger Nano S

از معدود کیف پول های ارز دیجیتال است که از نئو پشتیبانی می کند. این کیف پول امنیت بالایی دارد و در صورتی که سرمایه زیادی را صرف خرید ارزهای دیجیتال کرده اید می توانید از این کیف پول ایمن برای نگهداری و معامله رمز ارزهای دیجیتال استفاده کنید.

آینده پیش روی نئو

ارز دیجیتال نئو نه تنها برای کشور چین بلکه برای بسیاری از دولت ها نیز جذاب است؛ اما از طرف دیگر ممکن است برای کاربران غربی و غیر چینی چندان جذابیت نداشته باشد و مورد حمایت قرار نگیرد. اتریوم یکی از سر سخت ترین رقیبان نئو است؛ اما با همه این تفاسیر همکاری بین شبکه نئو و شرکت آن چین می تواند تاثیر مثبتی در آینده این رمز ارز داشته باشد و می توان به آینده آن امیدوار بود.

توکن‌ها شبکه‌ی نئو

سوزاندن توکن: توکن سوزی ارز دیجیتال به چه معناست؟

آلت کوین چیست؟ مزایا، معایب، انواع و آینده

آشنایی با تاریخچه، بنیانگذارن و ایمنی ارز دیجیتال دسنترالند (MANA)

چیلیز (CHZ) ارز دیجیتال پیشرو برای ورزش و سرگرمی

ارز دیجیتال مونرو (XMR): ایمنی، بنیانگذاران و نحوه خرید

معرفی ارز دیجیتال زی کش (ZEC)

صرافی و ارز دیجیتال یونی سواپ (Uniswap) چیست؟

هتل های لاکچری و ارزان با آفرهای تابستانه رزرو کن!

لیفتراک 7 الی 15 تن DALIAN◀آماده تحویل-اپال ماشین

نئو (NEO) چیست و چگونه کار می کند؟

آینده‌ ارز دیجیتال نئو

نئو (NEO) چیست؟ همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو

NEO با نام AntShares توسط Da Hongfei و Erik Zhan در چین در سال 2014 تاسیس شد و در ژوئن 2017 به NEO تغییر نام داد. این یک پلت فرم مبتنی بر بلاک چین است که از ارز دیجیتال خود پشتیبانی می کند و توسعه دارایی های دیجیتال و قراردادهای هوشمند را امکان پذیر می کند. از این نظر، شبیه شبکه بلاک چین اتریوم مستقر در ایالات متحده است.

نئو (NEO) چیست؟

Neo خود را یک اکوسیستم "به سرعت در حال رشد و توسعه" می داند که هدف آن تبدیل شدن به پایه ای برای نسل بعدی اینترنت است، اقتصاد جدیدی که در آن پرداخت های دیجیتالی، هویت ها و دارایی ها گرد هم می آیند.

این پروژه که در ابتدا با نام Antshares شناخته می شد، زمانی که در فوریه 2014 راه اندازی شد، تصور می شد اولین بلاک چین عمومی چین باشد. پلتفرم منبع باز سه سال بعد به Neo تغییر نام داد.

تیم پشتیبان این پروژه علاوه بر ایجاد یک جامعه جهانی از توسعه دهندگان که زیرساخت های جدیدی را برای شبکه ایجاد می کنند و موانع ورود را کاهش می دهند، یک طرح EcoBoost را اجرا می کنند که برای تشویق مردم به ساخت برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند بر روی بلاک چین طراحی شده است.

اغلب به نسخه چینی شبکه اتریوم تشبیه شده است.

بنیانگذاران نئو چه کسانی هستند؟

بنیانگذاران Neo، و سلف آن Antshares، Da Hongfei و Erik Zhang هستند. هر دو به عنوان روسای بنیاد نئو فعالیت می کنند که هدف آن ترویج پذیرش بلاک چین است.

دا هونگفی گفته است، اگرچه اینترنت یک اختراع بزرگ است، اما دارای معایب بسیاری است و این بدان معنی است که مصرف کنندگان روزمره همیشه کنترلی بر داده های خود ندارند. این کارآفرین معتقد است که برنامه های بلاک چین در نهایت به جریان اصلی تبدیل خواهند شد.

اریک ژانگ نویسنده الگوریتم Delegated Fault Tolerance بیزانسی بود که هدف آن منع شرکت کنندگان غیرقابل اعتماد از مشارکت در عملیات بلاک چین است. این فناوری در بلاک چین نئو مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین به‌عنوان توسعه‌دهنده اصلی این شبکه خدمت کرد و نقش مهمی در توسعه Neo 3.0، تکرار بعدی زیرساخت پروژه، ایفا می‌کند.

چه چیزی نئو را منحصر به فرد می کند؟

یکی از نقاط منحصر به فرد بلاک چین نئو، توسعه مستمر آن است، که به اطمینان از اینکه آینده آتی است و قادر به مقابله با افزایش ناگهانی تقاضا است، کمک می کند. همانطور که قبلا ذکر شد، این پروژه Neo 3.0 را توسعه داده است، امنیت شبکه را افزایش می دهد و امکان پردازش تعداد بیشتری تراکنش در ثانیه را فراهم می کند.

برخلاف بسیاری از بلاک چین‌های دیگر، این شبکه دارای دو توکن بومی است: NEO و GAS. در حالی که NEO به عنوان یک توکن سرمایه‌گذاری عمل می‌کند و به مردم اجازه می‌دهد در رای‌گیری در مورد بهبود بلاک چین شرکت کنند، GAS برای پرداخت هزینه تراکنش‌هایی که در شبکه تکمیل می‌شوند، استفاده می‌شود.

تعداد کمی از پروژه های بلاک چین نیز به اندازه نئو دارای صندوق توسعه هستند. EcoBoost در سال 2019 راه اندازی شد و به عنوان ابتکاری که "پشتیبانی کامل چرخه عمر برای پروژه های با پتانسیل بالا" از جمله کمک های مالی، پشتیبانی فنی و تبلیغات در رسانه های اجتماعی را ارائه می دهد، معرفی شد.

شبکه نئو چگونه ایمن است؟

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، Neo از Delegated Byzantine Fault Tolerance استفاده می‌کند و تخمین زده می‌شود که بلاک چین قادر به پردازش هزاران تراکنش در ثانیه باشد.

به گفته نئو، مکانیسم dBFT از الگوریتم عملی تحمل خطا بیزانسی الهام گرفته شده است.

با توجه به اینکه هر دو مکانیسم اجماع به دارندگان توکن اجازه می‌دهند به نمایندگانی که تراکنش‌ها را پردازش می‌کنند رأی دهند، چند شباهت با اثبات سهام واگذار شده وجود دارد.

از طریق dBFT، تا زمانی که حداقل دو سوم نمایندگان به اجماع برسند، بلوک‌ها به بلاک چین اضافه می‌شوند و امید است که این امر به جلوگیری از تضعیف عملکرد روان شبکه توسط بازیگران بد کمک کند.

از کجا می توان نئو (NEO) خرید؟

NEO را می توان در تعدادی از صرافی ها خریداری کرد، اکثر مردم NEO را در Binance، Poloniex و HitBTC خریداری می کنند. اما به صورت جهانی در دسترس نیست و توسط برخی از پلتفرم ها مانند Coinbase پشتیبانی نمی شود.

بسیاری از صرافی ها جفت های معاملاتی را ارائه می دهند که NEO را با بیت کوین پیوند می دهند.

نئو چیست؟

نئو به طور گسترده ای به عنوان پاسخ چین به اتریوم در نظر گرفته می شود. هر دو ارز دیجیتال از قراردادهای هوشمند استفاده می کنند، اما NEO از بلاک چین منحصر به فرد خود برای بهبود شبکه اتریوم استفاده می کند.

NEO خود را به عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند تعریف کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند، دارایی های دیجیتال با هویت دیجیتال است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می شود. حقایق جالب درباره NEO NEO اولین بار در سال ۲۰۱۶ در غرب با نام Antshares ظاهر شد.

NEO از تحمل‌کننده خطای بیزانسی (bDFT) برای اجماع بلاک چین استفاده می‌کند – این یک پروتکل اصلاح‌شده اثبات سهام است. ۶۱۱۹ BTC در ICO 2016 NEO جمع آوری شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از توکن های NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر در شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به ارزش بازار ۵ میلیارد دلاری تا پایان سال ۲۰۱۷ به ۲۰ ارز دیجیتال برتر راه یافت.

به طور خلاصه، NEO یک ارز دیجیتال است که از قراردادهای هوشمند به راحتی قابل برنامه ریزی برای تسهیل تجارت بدون اعتماد دارایی های دنیای واقعی از طریق بلاک چین استفاده می کند. شبکه NEO چگونه طراحی می شود؟ شبکه NEO بر روی دو توکن ساخته شده است. NEO و neoGAS (GAS). توکن‌های NEO همه در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند.

توکنومیک نئو

این رمز ارز دارای سقف ۱۰۰ میلیون توکن است که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هر گونه نیاز اجماع استفاده می شود. توکن GAS طوری طراحی شده است که به عنوان سوخت برای بلاک چین NEO عمل کند و به عنوان نوعی امنیت عمل کند. GAS از قبل استخراج نشده بود و برای استفاده برای تخصیص منابع و حفظ عملکرد روزانه بلاک چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربرانی که بلاک چین را حفظ می کنند، استفاده خواهد شد.

قراردادهای هوشمند

NEO بر اساس طراحی اتریوم برای ایجاد اقتصاد آینده استوار است. در اقتصاد مدرن، یکی از مشکلات کلیدی اعتماد است. از این گذشته، چگونه می توانید با کسی که به او اعتماد ندارید تجارت کنید؟

NEO و Ethereum هر دو تلاش کرده اند این مشکل را از طریق قراردادهای هوشمند حل کنند. اگر کاربران مایل به تبادل هستند، اولین دارایی های خود را دیجیتالی می کنند و آنها را به NEO تبدیل می کنند. سپس یک قرارداد هوشمند ایجاد می کنند که روی بلاک چین غیرمتمرکز ذخیره می شود. سپس معامله با مشخصات دقیق قرارداد انجام می شود.

این بدان معنی است که کل تجارت بدون دخالت مستقیم هیچ یک از طرفین انجام می شود. شما مجبور نیستید به شخص دیگری اعتماد کنید تا پایان معامله را متوقف کند زیرا بلاک چین آنها را مجبور به انجام این کار می کند.

مزیت برنامه نویسی NEO چیست؟

هر دو قرارداد هوشمند NEO و Ethereum با استفاده از زبان های برنامه نویسی ساخته می شوند.
تفاوت این است که اتریوم از زبان مادری خود به نام Solidity استفاده می کند.
قراردادهای هوشمند نئو را می توان به زبان سی شارپ و جاوا نوشت و کامپایل کرد. در آینده توسعه دهندگان همچنین از کاربران می خواهند که بتوانند قراردادهای هوشمند را در Python و Go بنویسند.
این به کاربران نئو اجازه می دهد تا یک توسعه دهنده را برای پروژه های دیگر استخدام کنند و همچنین می تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. درصورتی که یک کاربر اتریوم فقط برای ایجاد قراردادهای هوشمند باید شخصی را استخدام کند.

NEO چگونه از هویت دیجیتال استفاده می کند؟

نئو همچنین از یک هویت دیجیتال برای کمک به محافظت از کاربران خود استفاده می کند. افراد و موسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را به دست آورند و کاربران NEO فقط می‌توانند با طرف‌هایی که هویت دیجیتال تایید شده دارند معامله کنند. این به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک می کند و پیروی NEO با قوانین بین المللی را آسان تر می کند. NEO در مقابل بیت کوین: سکه ها چگونه مقایسه می شوند؟ NEO چگونه با بیت کوین مقایسه می شود؟ تفاوت های کلیدی چیست؟ برای مقایسه سر به سر ما به زیر مراجعه کنید

NEO چگونه ساخته می شود؟

مانند اکثر ارزهای دیجیتال، نئو توسط جامعه خود ایجاد می شود. برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، NEO بر اساس مفهوم اثبات سهام بیزانسی است، برخلاف اثبات سهام یا اثبات کار سنتی. هنگامی که بیت کوین ایجاد می شود به این دلیل است که ASIC های استخراج کننده تراکنش های پیچیده ای را حل می کنند که بلاک های بیشتری را به بلاک چین اضافه می کند. سپس با بیت کوین پاداش می گیرند.

برخلاف بیت کوین، کاربران نئو بر اساس تعداد سکه هایی که دارند به جای استفاده از رایانه هایشان برای حل تراکنش ها، پاداش دریافت می کنند. در عوض، هر توکن NEO به عنوان نوعی سهم در بلاک چین عمل می کند.

neoGAS چیست و چگونه به عنوان پاداش استفاده می شود؟

هر بار که یک توکن‌ها شبکه‌ی نئو بلوک جدید ایجاد می شود، به کاربران با neoGAS پاداش داده می شود.

این اتفاق تا زمانی که GAS به سقف ۱۰۰ میلیون سکه برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از کارمزد تراکنش پاداش خواهند گرفت.

بلوک های جدید با چه سرعتی در بلاک چین NEO تولید می شوند؟

هر ۱۵ تا ۲۰ ثانیه یک بلوک جدید تولید می شود و در حدود یک سال ۲ میلیون بلوک تولید می شود.
با این سرعت، حدود ۲۲ سال دیگر به سقف ۱۰۰ میلیون گاز خواهد رسید. لازم به ذکر است که برای اینکه معامله گران بتوانند گاز GAS دریافت کنند، NEO آنها باید در کیف پول شخصی نگهداری شود و نه در صرافی.

چه چیزی باعث افزایش قیمت NEO می شود؟

مانند همه ارزهای دیجیتال، NEO تمایل دارد بقیه بازار را دنبال کند. اگر شاهد کاهش قیمت بیت کوین باشید، باید انتظار داشته باشید که NEO و سایر آلتکوین ها ضربه بخورند زیرا معامله گران هراس می کنند و سعی می کنند دارایی های خود را قبل از ضرر بفروشند. مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، NEO نسبتاً بی ثبات است. باید انتظار داشته باشید که فراز و نشیب های چشمگیری را ببینید.

توجه رسانه ها به قیمت های NEO نیز به شدت تحت تأثیر توجه رسانه ها قرار گرفته است. زمانی که NEO (در آن زمان به عنوان Antshares شناخته می شد) برای اولین بار در سرفصل های غربی قرار گرفت، تنها یک صرافی به نام Bittrex وجود داشت که آلتکوین را از آن خریداری می کرد. این منجر به عجله برای خرید آن شد و قیمت از پشت بام رانده شد.
هر گونه افزایش قیمت ناشی از سرفصل‌ها معمولاً دوره‌ای از اصلاح را پشت سر می‌گذارد زیرا معامله‌گران درگیر سود گرفتن و کاهش ارزش توکن هستند.

پایگاه کاربر اصلی NEO کجاست؟

پایگاه کاربر اصلی NEO در چین است. این بدان معنی است که این ارز به شدت تحت تأثیر اخبار آن منطقه است. اگر علاقه مند به تجارت در NEO هستید، باید مراقب تحولات چین و هرگونه مقررات دریافتی از سوی دولت چین باشید.
اگر NEO هرگز با مقامات چینی شریک شود، باید انتظار داشته باشید که یک جهش بزرگ در ارزش مشاهده کنید. با این حال، ارز دیجیتال بانکی چین (CBDC) که به سرعت در حال توسعه است، به احتمال زیاد رقیب توکن‌ها شبکه‌ی نئو NEO است.

آیا احتمال تنظیم NEO وجود دارد؟

مانند Monero و Dash، نئو نیز احتمالاً نسبت به هر مقرراتی مقاوم است. در موارد Monero و Dash، این به این دلیل است که خود ارزها ناشناس ماندن را تشویق می کنند، که از نظر تئوری از کاربران محافظت می کند. در مورد نئو نود هاا آشکارا تمایل خود را برای همکاری با مقامات اعلام کرده اند.

این ممکن است باعث شود که دولت چین با همدردی بیشتری به موضوع آنها نگاه کند.
محرک های کلیدی نئو وضعیت بازار در چین و هرگونه مقررات در آن منطقه خواهد بود. به خصوص اینکه آیا کسب و کارهای چینی شروع به استفاده از NEO به عنوان راه حل استاندارد بلاک چین می کنند یا خیر.

چشم انداز قیمت برای NEO چیست؟

چشم انداز قیمت NEO کمی نامشخص است. در کوتاه مدت، باید انتظار داشته باشید که شاهد نوسانات باشید زیرا سفته بازان از عدم اطمینان پیرامون آینده ارزهای دیجیتال استفاده می کنند. در میان مدت و بلندمدت، نتیجه بعید وجود دارد که دولت چین یک سرکوب کامل ارزهای دیجیتال را آغاز کند، در این صورت باید منتظر سقوط ارزش NEO باشید.

کارشناسان در مورد NEO چه می گویند؟

به طور کلی، کارشناسان دیدگاه مثبتی نسبت به آینده ارز دارند، اگرچه برخی نگرانی‌ها در مورد آسیب‌پذیری آن در برابر مقررات از سوی مقامات چینی وجود دارد. حکم یک سرمایه گذار فرشته در مورد آینده NEO «حرکت بزرگ برای NEO ایجاد یک اقتصاد کامل هوشمند است.

دارایی های دیجیتال، قراردادهای هوشمند و هویت دیجیتالی را در خود جای داده است که می تواند برای برنامه های کاربردی دنیای واقعی استفاده شود و در اقتصاد واقعی ادغام شود.
چین می‌تواند (و ممکن است) نامزدی برای اولین برنامه کاربردی و یکپارچه‌سازی در دنیای واقعی باشد.» برایان ایوانز، سرمایه‌گذار فرشته، مشاور و بشارت‌دهنده بلاک چین، دیگر کارشناسان از ممنوعیت ICO‌ها در چین نگران هستند. برایان ایوانز پیشنهاد کرده است که آینده NEO به پذیرش ICOهای چینی بستگی دارد.

ممنوعیت اخیر توسط بسیاری به عنوان یک مشکل بزرگ در آینده برای NEO و سایر ارزهای دیجیتال در نظر گرفته شده است.
با این حال، NEO آشکارا اقداماتی را انجام داده است تا اعلام کند که می‌خواهد با دولت چین همکاری کند و در بلندمدت منافع آنها در ایجاد یک اقتصاد هوشمند است.

مدیر عامل NEO چه می گوید؟

مدیر عامل نئو، دا هونگفی نیز به طور غیر منتظره ای آینده روشنی را برای این ارز دیجیتال می بیند. دا هانگفی در مصاحبه اخیر با سارا تران از Blockchain.News گفت: «پیش بینی شده ترین نقطه عطف قطعا Neo3 است.

ما قبل از پایان سال جاری شبکه آزمایشی Neo3 را راه‌اندازی می‌کنیم و قصد داریم شبکه اصلی را در سه ماهه اول سال ۲۰۲۱ منتشر کنیم.
Neo3 یک پیاده‌سازی قوی به سمت پلتفرم دارایی دیجیتال است که توان عملیاتی بالا، ثبات و امنیت افزایش یافته، یک سیستم قرارداد هوشمند بهینه‌سازی شده و یک زیرساخت پر از ویژگی‌ها را برای تقویت پذیرش توسعه‌دهندگان و سرعت بخشیدن به نوآوری‌های بلاک چین در سطح سازمانی ارائه می‌کند.» Da Hongfei. ، مدیر عامل NEO

کوتاه و مختصر در مورد بلاک چین آنتولوژی و توکن های آن

آنتولوژی (Ontology) یک بلاک چین نسبتا جدید است که به کسب و کارهایی که تقریبا هیچ تخصصی در ارزهای رمزنگاری ندارند، این امکان را می دهد تا راه حل های بلاک چین را در مشاعل خود به کار بگیرند. شبکه آنتولوژی به کاربران اجازه می دهد تا بلاک چین های عمومی را برای اپلیکیشن های مختلف ایجاد کنند. این شبکه با قابلیت هایی که برای ساخت اپلیکیشن های غیرمتمرکز دارد، یکی از رقبای اصلی اتریوم به حساب می آید. این مطلب به بررسی بلاک چین آنتولوژی، ویژگی ها و توکن اصلی آن می پردازد.

آنتولوژی چیست؟

آنتولوژی یک شبکه بلاک چینی است که هدف آن حذف موانع بین بلاک چین و بخش تجاری است. کسب و کارهایی که هیچ گونه دانش قبلی در مورد شبکه های توزیع شده و فناوری بلاک چین ندارند، می توانند از این شبکه استفاده کنند. زمانی که شرکت چینی آنچِین (Onchain) شبکه آنتولوژی را در سال 2017 راه اندازی کرد، تقریبا هیچ راهی وجود نداشت که کسب و کارها بتوانند بدون داشتن دانش درباره بلاک چین، این فناوری را در زیرساخت های خود بکار گیرند. زیرساخت منحصر به فرد این شبکه باعث ارتباطات بین زنجیره ای می شود و مقیاس پذیری شبکه ها را افزایش می دهد.

همچنین، شبکه های مورد اعتماد کنونی با مسائل مختلفی روبرو هستند. حفاظت ضعیف از حریم خصوصی، مقدار داده های استفاده نشده و دست نخورده، انحصاری کردن مدیریت داده ها و احراز هویت ناکارآمد، همگی فرصت هایی برای بلاک چین هستند. به نظر می رسد که آنتولوژی می تواند این مسائل را با اکوسیستم قابل اعتماد خود حل کند. شرکت‌ها می‌توانند با استفاده از این پروژه، از امکان ذخیره سازی داده‌ها به صورت خصوصی و عمومی استفاده نمایند. به طور کلی، پروتکل آنتولوژی راه را برای پذیرش جهانی فناوری بلاک چین توسط شرکت ها باز می کند. این شبکه مناسب شرکت هایی است که نیاز به حفظ حریم خصوصی خود دارند و به دنبال اشتراک گذاری داده های خود در یک بلاک چین خصوصی نیستند.

آنتولوژی تلاش می کند تا راه آسانی را برای شرکت ها فراهم کند تا از ماهیت غیرمتمرکز و توزیع شده بلاک چین بهره مند شوند. کاربران در این شبکه به مدیریت اطلاعات شناسایی، قراردادهای هوشمند، تبادل غیرمتمرکز داده و قابلیت ایجاد دارایی های دیجیتال و اپلیکیشن های خود (که در پلتفرم dApp آنتولوژی میزبانی می شوند) دسترسی خواهند داشت.

ویژگی منحصر به فردی که آنتولوژی را از سایر پروژه های بلاک چین متمایز می کند، این است که این فقط یک بلاک چین نیست، بلکه شبکه ای از بلاک چین ها است و به گونه ای طراحی شده که انتقال سیستم های اختصاصی به فناوری دفتر کل توزیع شده را برای شرکت ها آسان می کند.

در حالی که بلاک چین اصلی عمومی است، سایر زنجیره های متصل مانند یک فضای خصوصی برای شرکت ها هستند. شرکت ها بدون نیاز به استخدام تیم توسعه یا نگرانی در مورد امنیت، می توانند از مزایای بلاک چین بهره مند شوند. آنتولوژی علاوه بر پشتیبانی از نیازهای شرکت ها، مانند یک پل بین شبکه نئو و سیستم های قدیمی عمل می کند.

سیر تکاملی آنتولوژی

شرکت چینی آنچِین شبکه آنتولوژی را در سال 2017 توسعه داد. بنیانگذار و سازنده اصلی این شبکه شخصی به نام ” جون لی” است. وی مدرک کارشناسی علوم کامپیوتر و کارشناسی ارشد مهندسی ارتباطات دارد. لی سابقه طولانی در بخش فناوری اطلاعات و فین تک دارد. او قبلا پشتیبانی فنی و مدیریتی شرکت های بزرگی مانند اینفوسیس (Infosys) و همچنین بورس آتی چین را بر عهده داشته است.

دو متخصص به نام های “دا هانگ فی” و “اریک ژانگ” کار طراحی و ساخت بلاک چین این پروژه را بر عهده داشتند. این دو متخصص همچنین در سال 2016 و پس از حدود دو سال تلاش، Antshares را راه اندازی کردند و این بلاک چین بعدا به نئو تغییر کرد. به همین دلیل است که شباهت های زیادی بین این دو شبکه وجود دارد.

یکی از شباهت های مهم بین آنها این است که هر دو پلتفرم قرارداد هوشمند و رقیب اتریوم هستند که برای راه اندازی اپلیکیشن های غیرمتمرکز استفاده می شوند. مشکل اصلی اتریوم متن باز بودن آن است، اما بسیاری از شرکت ها علاقه ای به یک پلتفرم متن باز ندارند. چون ترجیح می دهند داده های خود را به صورت امن و اختصاصی نگه دارند. آنتولوژی برای رفع این مشکل توسعه داده شده است.

تاریخچه آنتولوژی

این شبکه به منظور بهره مند شدن شرکت ها از فناوری بلاک چین بدون نیاز به تغییرات قابل توجه در سیستم های موجود خود، ایجاد شد. توسعه دهندگان قصد داشتند روند پذیرش بلاک چین را آسان تر کنند و استفاده از آن را برای همه امکان پذیر کنند.

عرضه های اولیه (ICO) رایج ترین روش برای شبکه های بلاک چین جدید جهت جذب سرمایه هستند. آنتولوژی عرضه اولیه نداشته است. در عوض، توسعه دهندگان توکن های آنتولوژی (ONT) را به صورت رایگان (روشی که در صنعت ارز رمزنگاری ایردراپ نامیده می شود) بین کسانی توزیع کردند که در خبرنامه هفتگی آنها ثبت نام کرده بودند.

از آنجا که بلاک چین های آنتولوژی و نئو توسط یک شرکت راه اندازی شده اند، توسعه دهندگان به فکر متصل کردن آنها به یکدیگر افتادند. آنها این کار را با کمک گرفتن از جامعه نئو برای تبلیغ آنتولوژی و افزایش پذیرش آن انجام دادند. بنابراین، تیم توسعه در زمان راه اندازی، توکن های ONT را رایگان بین همه دارندگان توکن نئو توزیع کرد.

الگوریتم آنتولوژی برای تایید تراکنش ها

آنتولوژی قرار نیست که مانند یک بلاک چین واحد عمل کند. در عوض، این فناوری به کسب و کارها اجازه می دهد تا از بلاک چین خصوصی و عمومی استفاده کامل کنند.

یک موسسه مالی نمی خواهد تمام داده های خود را در یک بلاک چین عمومی قرار دهد، چون با این کار رقبای آن به تمام اطلاعات آن دسترسی پیدا می کنند. از این رو، آنها بلاک چین آنتولوژی را انتخاب می کنند، چون این یک بلاک چین خصوصی است و داده ها فقط برای موسسه مالی و افراد مجاز قابل دسترس است.

با این حال، ممکن است آنها اطلاعات خاصی را (مانند دسترسی افراد برای تایید هویت خود) به صورت عمومی منتشر کنند. بنابراین، اگر یک مشتری جدید بخواهد در موسسه مالی حساب باز کند و سپس هویت خود را تایید کند، بلاک چین عمومی (مانند نئو) می تواند با بلاک چین خصوصی مانند آنتولوژی (که اطلاعات خصوصی در آن ذخیره شده اند) ارتباط برقرار کند.

آنتولوژی مانند یک پل ارتباطی بین دنیای دیجیتال و دنیای واقعی عمل می کند. اما چگونه می توان به اطلاعات اعتماد کرد؟ مانند همه بلاک چین های دیگر، شبکه آنتولوژی از مکانیسم اجماع استفاده می کند.

مکانیسم اجماع راهی برای بلاک چین ها برای تایید تراکنش ها بدون نیاز به شخص ثالث است. به عبارت دیگر، این مکانیسم بلاک چین را غیرمتمرکز می کند. مکانیسم های اجماع زیادی وجود دارند که توسط بلاک چین ها استفاده می شوند و محبوب ترین آنها اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) هستند.

با این حال، آنتولوژی از مکانیسمی به نام VBFT استفاده می کند که سه مدل مختلف را ترکیب می کند. این سه مدل عبارتند از:اثبات سهام، تحمل خطای بیزانس (BFT) و تابع تصادفی قابل تایید (VRF).

برای بیان واضح تر این موضوع، بیایید آنچه را که مکانیسم VBFT می تواند در مقایسه با بلاک چین های دیگر مانند بیت کوین و اتریوم انجام دهد، مقایسه کنیم. هر دو بلاک چین از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می کنند. بیت کوین می تواند تا 7 تراکنش را در ثانیه پردازش کند، در حالی که اتریوم قابلیت پردازش حدود 15 تراکنش در ثانیه را دارد. اگرچه شبکه آنتولوژی در روزهای ابتدایی خود است، انتظار می رود که این شبکه بتواند هزاران تراکنش را در ثانیه تایید کند.

پس تفاوت آنها در چیست؟ در مدل اجماع اثبات کار، برای تایید تراکنش، بیش از 50 درصد نودهای شبکه باید به توافق برسند. اما در مکانیسم اجماع VBFT، فقط دو سوم نودها باید برای تایید تراکنش توافق کنند که این امکان تراکنش های ارزان تر و سریع تر را فراهم می کند.

برای درک بهتر مکانیسم های اجماع اثبات کار و اثبات سهام به مطالب زیر رجوع کنید:
الگوریتم اثبات سهام یا PoS چیست؟
الگوریتم اثبات کار یا PoW چیست و چگونه کار می کند؟

توکن های شبکه آنتولوژی

شبکه آنتولوژی نیز مانند شبکه نئو دو توکن مخصوص خود را توکن‌ها شبکه‌ی نئو دارد. توکن اصلی آن آنتولوژی توکن با نماد “ONT” است. این توکن برای اولین بار در سه ماهه اول سال 2018 در بازار ارزهای رمزنگاری به فروش رفت و عرضه آن ثابت بوده و هرگز از یک میلیارد توکن بیشتر نخواهد شد. منطق پشت محدودیت یک میلیارد دلاری نامشخص بوده و تصور می شود که توکن ONT برای مقاصد خصوصی ایجاد شده است.

در واقع، 12 درصد از کل توکن های ONT به صورت ایردراپ بین دارندگان توکن نئو، ثبت نام کنندگان در خبرنامه آنتولوژی و سایرین توزیع شد. 35 درصد از کل عرضه ONT برای توسعه شبکه آنتولوژی و پاداش های انجمن فنی آن اختصاص داده شد. علاوه بر این، 15 درصد برای تیم اصلی این شبکه و 10 درصد برای شورای نئو کنار گذاشته شد.

توکن ONT در ابتدا به صورت یک توکن NEP-5 در بلاک چین نئو عرضه شد، اما پس از راه اندازی شبکه آنتولوژی در 30 ژوئن 2018، توکن NEP-5 ONT با توکن ONT جایگزین شد.

توکن دیگر این شبکه، آنتولوژی گس (ONG) است که به نودها پرداخت می شود تا شبکه را ایمن نگه دارند. در مجموع یک میلیارد توکن ONG در یک دوره 22 ساله تولید خواهد شد. در زمان انتشار این مطلب، عرضه در گردش ONG حدود 267,951,357 بود. کاربران می توانند توکن های ONT خود را از طریق نودها استیکینگ کنند. در حال حاضر، سود سالانه استیکینگ ONT حدود 3.20 درصد است.

صرافی ها و کیف پول هایی که از آنتولوژی پشتیبانی می کنند

صرافی های زیادی از جمله بایننس، کوکوین، هووبی گلوبال،بیترکس، اوکی اکس، کوینکس، هات بیت و غیره از توکن ONT پشتیبانی می کنند. برای ذخیره این توکن می توانید از کیف پول های لجر، ترزور، مث والت، تراست والت، متامسک، بایننس چین والت، اتمیک والت و آنتو (ONTO) استفاده کنید.

توکن ONG در صرافی های بایننس، بیترکس،کوینکس، هات بیت، بیت هامب و غیر فهرست شده است. در حال حاضر، تنها اتمیک والت از این توکن پشتیبانی می کند.

قیمت توکن های ONT و ONG

قیمت توکن ONT در زمان انتشار این مطلب در حدود سطح 0.75 دلار بود. قیمت این توکن در ماه مه به رکورد 2.88 دلار رسید. اما در پی نزولی شدن بازار تا سطح 0.50 دلار سقوط کرد. از آن زمان تاکنون، قیمت این توکن در بازه 0.6 تا 1.2 دلار در نوسان بوده است.

نمودار ماهانه قیمت آنتولوژی

قیمت توکن ONG در زمان نگارش این مطلب، در حدود سطح 0.82 دلار بود. این توکن در ماه مه به بالاترین سطح خود در 3.25 دلار رسید. اما با نزولی شدن بازار در اواسط این ماه، قیمت ONG به سطح 0.50 دلار سقوط کرد و از ان زمان تاکنون در بازه 0.80 تا 1.70 دلار نوسان می کند.

تفاوت کوین (coin) با توکن (token) چیست؟

در این مطلب قرار است به موضوعی بپردازیم، که احتمالا افرادی را که تازه با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اند، کمی گیج ‌کند. این موضوع تفاوت کوین و توکن است. گاهی‌اوقات افراد از اصطلاح «کوین» (Coin) برای اشاره به آنچه دیگران «توکن» (Token) می‌نامند و از اصطلاح توکن، برای اشاره به چیزی که دیگران آن را کوین می‌دانند، استفاده می‌کنند. برخی نیز برای همه دارایی‌های دیجیتالی از هر دو نام استفاده می‌کنند.

اما تفاوت‌های زیادی بین کوین‌‌ها و توکن‌ها وجود دارد، بنابراین اینکه بدانیم آن‌ها واقعاً چه هستند، بسیار مهم است. در پایان این مطلب، شما می‌توانید تشخیص دهید، که یک دارایی دیجیتالی یک کوین است و یا یک توکن.

در ابتدا بررسی می‌کنیم که، چرا در مورد این دو اصطلاح سردرگمی وجود دارد، سپس مهم‌ترین ویژگی‌های‌شان را شرح می‌دهیم. در پایان مشهورترین توکن‌ها و کوین‌ها را معرفی می‌کنیم و با نحوه استفاده از آن‌ها آشنا می‌شویم. با دیدکس همراه باشید.

کوین چیست؟

کوین، یک دارایی دیجیتالی است، که بلاک چین مخصوص خودش را دارد و بومی (Native) زنجیره خودش است. مانند «لایت کوین» (Litecoin) و «اتر» (Ether).

برای اینکه این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم، به عبارت‌های زیر توجه کنید:

• «بیت کوین» (Bitcoin) در بلاک چین بیت کوین اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «اتر» در بلاک چین «اتریوم» (Ethereum)، اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «نئو» (NEO)، در بلاک‌چین «نئو» اجرا می‌شود و کار می‌کند.

معاملات کوین‌های دیجیتال را می‌توان از یک شخص به شخص دیگر انجام داد. از لحاظ فیزیکی، هیچ سکه‌ای هنگام ارسال و دریافت کوین، جابه‌جا نمی‌شود. کوین‌ها، به عنوان داده، در پایگاه داده بسیار بزرگی به نام «بلاک چین» (Blockchain) وجود دارند. این پایگاه داده یا همان بلاک چین، کلیه معاملات را ردیابی می‌کند و توسط کامپیوترهای سراسر جهان بررسی و تأیید می‌شود.

اگر قبلاً با فناوری بلاک چین آشنا نیستید، قبل از خواندن این مقاله، راهنمای «همه چیز درباره بلاک چین» را بخوانید. پیش‌نیاز درک تفاوت کوین و توکن، درک فناوری بلاک چین است.

کوین‌ها چگونه استفاده می‌شوند؟

کوین‌های‌دیجیتال معمولا به همان روشی که «سکه» در زندگی واقعی استفاده می‌شود – به عنوان پول، مورد استفاده قرار می‌گیرند. کوین‌ها، مانند پول‌های سنتی، 3 کارکرد اصلی دارند:

• سنجش ارزش
• ذخیره ارزش
• واسطه مبادلات

به عنوان مثال، بیت کوین را در نظر بگیرید؛

• از بیت کوین، می‌توان برای پرداخت کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی استفاده کرد.
• می‌توانید آن را برای مدت زمان طولانی ذخیره کنید و بعداً آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید.
• هر چیزی که می‌خرید، می‌توانید قیمت آن‌ را به بیت کوین نیز حساب کنید.

با این حال، برخی از کوین‌های دیجیتال مانند اتر، نئو و «دش» (DASH)، ویژگی‌های مفیدی فراتر از یک پول دارند، که در زیر برخی از آن‌ها را می‌بینید:

• اتر، برای تأمین معاملات در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. می‌توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان برای ارسال آن توکن‌ها به اتر نیاز است. همچنین، در بلاک‌چین اتریوم، برای پرداخت پاداش ماینرها، به آن‌ها اتر پرداخته می‌شود.
• نئو، به منظور کسب سود، در کیف پول، «استیک» (Stack) می‌شود. این سود سهام تحت عنوان «گس» (GAS) شناخته می‌شود. توکن‌ها را می‌توان روی نئو ساخت (درست مثل آنچه که در اتریوم انجام می‌شود). هنگام ارسال توکن در شبکه نئو، باید گس را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید (مشابه شبکه اتر که در شبکه اتریوم پرداخت می‌شود).
• دش، به کاربران خود اجازه شرکت در تصمیمات مهم شبکه را می‌دهد. کاربران برای این کار باید، مقادیر مشخصی از دش را در شبکه نگه دارند. به عنوان مثال، در مورد پیشنهاداتی که برای به روز رسانی‌های شبکه ارائه می‌شود، کسانی که به اندازه کافی دش دارند، می‌توانند برای تصمیم‌گیری در مورد بروز رسانی رأی دهند. این حق رأی دادن به دارندگان دش این امکان را می‌دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

نکته: سود سهام رمزنگاری (Crypto dividends)، کوین‌ یا توکنی است که به دلیل «نگه داشتن» (holding) یک دارایی خاص اعطا می‌شود. یک مثال خوب، گس در نئو است که در بالا در مورد آن صحبت کردیم. این مبلغ پاداش کاربرانی است که، سکه‌ها (Coin) را در کیف پول می‌گذارند و برای امنیت شبکه آن‌ها را استیک می‌کنند. بابت این کار به دارنده با نرخ تعیین شده، مقداری گس پرداخت می‌شود. این پاداش فقط در بلاک چین هایی وجود دارد که از الگوریتم اجماع «اثبات سهام» (Proof of Stack) استفاده می‌کنند.

نمونه‌هایی از کوین‌ها

امروزه تمام دارایی‌های دیجیتالی بزرگ از نظر «سرمایه بازار» (Market Cap)، کوین، شناخته می‌شوند. با این حال، همه سکه‌ها مارکت کپ بزرگی در بازار ندارند. وب‌سایت «کوین مارکت» (Coinmarketcap) بیش از 900 نمونه مختلف از کوین‌ها را ذکر کرده است.

همچنین باید بدانید که هر کوین، توسط یک نام سه یا چهار حرفی نشان داده می‌شود که نام اختصاری آن است. مانند BTC برای بیت کوین.

توکن چیست؟

به توکن‌ها اغلب سکه‌های دیجیتالی گفته می‌شود. اما، این نام‌گذاری صحیح نیست. بین توکن و سکه دیجیتالی یک تفاوت فاحش وجود دارد!

توکن‌ها در بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم بلاک چین برای پلتفرم‌ توکن، بلاک چین اتریوم است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

NEO از توکن‌هایی که به‌عنوان توکن‌های NEP-5 معروف هستند، استفاده می‌کند.

هرکسی می تواند توکن دلخواه خود را در یکی از این پلتفرم‌ها ایجاد کند.

توکن‌ها چگونه ایجاد می شوند؟

در حقیقت، برای ایجاد توکن، توانایی فنی کمی لازم است. اما به افراد تازه‌وارد توصیه نمی‌شود. ایجاد توکن برای افرادی که تجربه برنامه‌نویسی دارند، کار سختی نیست. هرچند که به یک توسعه‌دهنده نیاز است که برخی از سکه‌های بومی را برای بلاک چینی که توکن در آن ایجاد شده است، صرف کند.

به عنوان مثال‌، اگر توکن در اتریوم در حال ایجاد است، سازنده باید مقداری اتر خرج کند تا استخراج‌کنندگان شبکه بتوانند تراکنش (ایجاد) توکن را تأیید کنند.

لازم به یادآوری است که کارمزدها برای همه معاملات توکن در یک بلاک چین باید پرداخت شوند، نه فقط ایجاد توکن. بنابراین، هر اپلیکیشنی که روی بلاک چین اتریوم ساخته می‌شود، باید از سکه‌های اتر برای انتقال توکن‌ها از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین اپلیکیشن و کاربر استفاده کند.

هدف توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها برای استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) به وجود آمده‌اند. وقتی توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، سپس تصمیم می‌گیرند که چه تعداد توکن را می‌خواهند ایجاد کنند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد، ارسال می‌شوند. آن‌ها مقداری ارز رمزنگاری شده بومی به در بلاک چینی که در آن توکن ایجاد کرده‌اند، پرداخت می‌کنند.

پس از ایجاد توکن، از آن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شود.

به عنوان مثال، «موزی کوین» (Musicoin)، توکنی است که، به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم موزی کوین را می‌دهد. این ویژگی می‌تواند تماشای یک ویدئو موسیقی یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی «بایننس» (Binance)، نیز توکن مخصوص خود، به نام، “BNB” را دارد. هنگامی که کاربران با توکن بایننس معاملات خود را انجام می‌دهند، کارمزدهای آن‌ها تا 50 درصد کاهش می‌یابد.

برخی از توکن‌ها با هدف کاملاً متفاوت ایجاد می‌شوند: نشان دادن یک چیز فیزیکی.

فرض کنیم شما می‌خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی‌توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید، می‌توانید؟ نه نمی‌توانید!

بنابراین، در عوض، می‌توانید از توکن استفاده کنید که نشان دهنده خانه شما باشد.

“WePower (WPR)” مثال خوبی از توکن است که نمایانگر یک چیز فیزیکی است. این توکن، نمایشگر برق است. پروژه “WePower “یک برنامه “dApp” است که، به کاربران امکان خرید و فروش برق در بلاک چین با استفاده از قراردادهای هوشمند را می‌دهد. توکن آن (WPR) مقدار مشخصی از انرژی را نشان می‌دهد.

یک مزیت بزرگ برای ایجاد یک توکن

از آنجا که توسعه دهنده اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی برای خود ندارد، باعث صرفه‌جویی در وقت و منابع آن‌ها می‌شود. آن‌ها ضمن بهره‌مندی از امنیت بلاک چین بومی، می‌توانند با اپلیکیشن خود از ویژگی‌های ارز رمزنگاری شده بومی آن بلاک چین نیز، استفاده کنند.

صرفه‌جویی در توکن‌ها شبکه‌ی نئو زمان تنها چیزی نیست که به نفع توسعه‌دهندگان است. اگر آن‌ها بلاک چین و سکه خود را به جای اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن ایجاد کنند، برای تأیید معاملات خود نیز باید ماینر پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاک چین قوی که امکان حمله به آن وجود نداشته باشد ، به تعداد بسیار زیادی ماینر نیاز است. این منطقی‌تر است که بسیاری از کامپیوترها روی یک بلاک چین مشترک کار کنند که چندین اپلیکیشن می‌توانند روی آن اجرا شوند. عمل کردن اپلیکیشن‌ها روی بلاک چین های متمرکز و کوچک، پروسه‌ی بسیار طولانی‌تر و گران‌تری دارد.

نگاهی عمیق‌تر به نحوه کارکرد توکن‌ها

توکن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده‌اند، استفاده می‌شوند. یک مثال خوب “Civic” است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می‌کند.

اپلیکیشن آن‌ها هویت رمزگذاری شده در بلاک چین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف آن ارائه روشی ارزان، مطمئن و کارآمد برای بررسی هویت است. بیایید به نحوه کار آن نگاهی بیندازیم.

اگر به تعطیلات خارجی بروید، باید هویت خود را در بسیاری از مکان های بین راهی تأیید کنید. اولین بار ممکن است برای استفاده از هواپیما باشد. اگر آن شرکت هواپیمایی، شریک “Civic” باشد، آن‌ها یک کد “QR” برای شما ارسال می‌کنند تا در مورد شما (مسافر) اطلاعاتی بگیرند.

با استفاده از برنامه “Civic”، می توانید جزئیات هویتی خود را مستقیماً از دستگاه تلفن همراه خود به شرکت ارسال کنید. اطلاعات در دستگاه ذخیره می‌شوند اما کاملاً رمزگذاری شده هستند. این روش از سرقت اطلاعات جلوگیری می‌کند. اثر انگشت یا اسکن عنبیه چشمتان، اثبات می‌کند که شما مالک داده‌های دریافتی هستید.

سپس می‌توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه، هتل و غیره) استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده می‌کند، می‌تواند داده‌ها را با استفاده از بلاک چین اعتبار سنجی کند. هرچه اپلیکیشن، به دفعات بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد، اشخاص ثالث اعتماد بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده در “Civic” خواهند داشت.

همان‌طور‌که مشاهده می‌کنید، توکن سی‌وی‌سی به روشی کار می‌کند که چیزی بیش از یک پول باشد. همچنین، پلتفرم سی‌وی‌سی، بیت کوین، اتریوم یا نئو را برای استفاده از سرویس‌های آن‌ها نمی‌پذیرد. البته هر معامله به مقداری اتر نیز احتیاج دارد؛ زیرا این معاملات در بلاک چین اتریوم ساخته شده و ماینرها باید دستمزد بگیرند.

توکن امنیتی و توکن سهام یا کمکی

در پایان تعریفمان از توکن، بیایید به چند نوع مختلف از توکن‌ها نگاهی بیندازیم. توکن‌ها به‌عنوان توکن امنیتی یا دارایی، توکن پرداختی، توکن سهام و توکن کمکی شناخته می‌شوند.

در فوریه 2018، قانون‌گذاران مالی سوئیس، “FINMA”، دستورالعمل‌هایی را منتشر کرد که مشخص می‌کنند، توکن‌های امنیتی یا دارایی، کمکی یا پرداختی چه هستند. این تعاریف، در بررسی قانونی بودن توکن‌ها، به آن‌ها کمک می‌کرد.

• توکن‌های امنیتی (Security Tokens): بیشتر توکن‌های صادر شده توسط آیکو (ICO)، توکن‌های امنیتی هستند. شخصی که آن‌ها را خریداری می‌کند با انتظار سود پول خود را در آیکو سرمایه‌گذاری می‌کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می‌شود.

• توکن‌های سهام (Equity Tokens): این توکن، نشان‌دهنده سهام یک شرکت یا مقداری سهام از شرکتی که توکن را صادر کرده است. بااین‌حال، تعداد کمی از شرکت‌ها چنین آیکوهایی را امتحان کرده‌اند زیرا راهنمایی‌های نظارتی زیادی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن‌ها وجود ندارد.
• توکن‌های کمکی (Utility Tokens): به توکن‌های کمکی، توکن‌های کاربردی نیز گفته می‌شود. از آن‌ها برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات استفاده می‌شود. این توکن‌ها، نادر هستند؛ زیرا انتظار می‌رود بیشتر توکن‌ها بر اساس عرضه محدودشان ارزش کسب کنند.
• توکن‌هایپرداختی (Payment Tokens): توکن‌های پرداخت هدفی جز پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند.

خلاصه آنچه در بالا خواندید:

اکنون باید متوجه شده باشید که وقتی کسی «کوین» دیجیتال و «توکن» دیجیتال می‌گوید، منظورش چیست؟ آنقدرها هم گیج‌کننده نبود، نه؟

پس از خواندن مطلب ما، باید تعریف ساده هر دو سکه و توکن را بدانید: سکه‌ها، بومی بلاک چین خودشان‌اند. درحالی‌که، توکن‌ها روی بلاک چین‌ های دیگری مانند اتریوم، نئو یا ویوز ساخته شده‌اند.

همچنین باید متداول‌ترین کاربردها را برای سکه‌ها و توکن‌ها بدانید. سکه‌ها اغلب به‌عنوان پول استفاده می‌شوند. بااین‌حال، برخی از سکه‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند؛ استفاده برای سوخت برنامه‌های کاربردی، استفاده به‌عنوان سهام (Stack) برای تأیید معامله در شبکه یا استفاده برای سوخت‌رسانی معاملات هوشمند و معاملات توکن.

در عین حال، توکن‌ها هدف دیگری دارند. اگر آن‌ها برای استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApp) ایجاد شده باشند، هدف آن‌ها به خود برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، آن‌ها برای ویژگی‌هایی مانند حق رأی دادن استفاده می‌شوند.

در موارد دیگر، آن‌ها برای معاملات در برنامه‌های غیرمتمرکز (مانند سی‌وی‌سی) یا پاداش دادن به کاربر مانند هزینه‌های تخفیف‌دار (مشابه توکن بایننس) استفاده می‌شوند.

برای شما مثال‌های زیادی از هر دو کوین و توکن آوردیم تا به شما کمک کند، درک روشنی از منظور ما از هر اصطلاح را پیدا کنید.

بنابراین، اکنون‌که از تعریف سکه و تعریف توکن مطلع شدید، به رمزنگاری‌های موردعلاقه خود فکر کنید … آیا آن‌ها کوین هستند یا توکن؟ اگر مطمئن نیستید، از ما بپرسید.